สวัสดีค่ะคือเริ่มจากตอนที่เราโดนเรียกขวัญเสร็จนะคะคือเราโดนเรียกขวัญเสร็จคือเราจับจุดแปลกๆได้ค่ะคือตอนมืด(หลัง1ทุ่ม)ความรู้สึกเราคือมันเหมือนไม่ใช่ตัวเองเลยคือมันเป็นมา2-3เดือนแล้วค่ะเรารู้สึกแย่มากๆพอแล้วแล้วยิ่งปกติเวลาที่บ้านเราทะเลาะกันเราไม่เคยอยากอ้วกเลยค่ะพอกลับจากเรียกขวัญเสร็จเวลาช่วง1สัปดาห์เรามีอาการอยากอ้วกค่ะแบบตอนที่ทางบ้านเราทะเลาะกันบ่อยๆแล้วเราก็จะเป็นคนห้ามตลอดค่ะตั้งแต่เด็กเพราะเราไม่ชอบให้คนทะเลาะกันแตาคือเรามักจะอยากอ้วกเฉพาะที่เขาทะเลาะกันเราเป็นบ่อยมากแต่ไม่ค่อยคิดอะไร.
แต่ช่วงที่ผ่านมาคือเดือนนี้แหละค่ะทางบ้านเราก็ทะเลาะตามปกติแต่รอบนี้เรายังไม่ทันได้ห้ามก็จะอ้วกหนักกว่าค่ะแล้วฟังเขาทะเลาะกันแล้ว  อยู่ๆเขาก็ลามมาหาเราคือตอนนั่นเราไม่รู่สึกอะไรเลยค่ะความรู้สึกเราตอนนั้นคือไม่ไหวเราคุมตัวเองไม่ได้ค่ะ  ตอนนั้นเรารู้แค่ว่าเรากรี๊ดต่อจากนั้นเราก็ไม่รุ้อะไรค่ะ เรากรี๊ดดังมาก(ทั่งๆที่ไม่เคย)เราคุมตัวเองไม่ได้เลยค่ะรู้แค่ว่าทำยังไงก็ได้ขอแค่ให้หลุดจากตรงนี้ เราทรมานมากรู้แค่ว่าเราทำอะไรไม่ได้เลย เราไม่สามารถคุมตัวเองให้ไม่จิกตัวเอง ไม่ขูด ทำไมได้เลยค่ะเราห้ามตัวเองไม่ได้เลยพอถึงตอนนั้นแม่เราก็เลยออกจากบ้านความรู้สึกเรายิ่งไปค่ะ มันเหมือนไม่ใช่ตัวของตัวเองเวลาหลัง1ทุ่มคือมันเหมือนเราคิดไปไกลหลายๆเรื่องเลยค่ะคือเรากลัวทุกๆอย่างเรากลัวว่าจะมีคนมาทำอะไรเราไม่กล้าออกจากบ้านเลยค่ะขนาดตา(น้องของยาย)เรายังกลัวเลยค่ะแค่เขาเข้ามาดูหนังด้วย ยายเราเวลาเขานอนเราก็กลัวว่าเขาจะเป็นอะไร เราระปวงทุกอย่างเลยค่ะ แล้วยิ่งแม่เราไปตจว.แบบไม่บอกเรายิ่งหนักเรา คือมันวังเวงมากๆค่ะแต่ถ้าช่วงหลังปิดไฟตอนมืดคือเราจะปกติไม่รู้สึกเหมือนไม่ใช่ตัวเอง(นานๆทีจะเป็นค่ะหลังเที่ยงคืน) เพราะช่วงนี้เรามีเพื่อนสนิทอยู่เล่นเกม+คุยด้วยเลยสบายใจนิดนึงหรือยายก็มาคุยด้วยบ้าง แต่เราก็ยังกลัวอยู่ เรางงกับตัวเองมากค่ะงงในทุกๆเรื่องตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจ บางทีก็โกรธไม่มีเหตุผลจนอยากกรี๊ดแล้วหายไปหรือแม่แต่ทำลายข้าวของ(แต่เราไม่ทำค่ะพยายามทำให้ตัวเองใจเย็นขึ้น) หรือบางทีก็ร้องไห้ไม่มีเหตุผลค่ะความรู้สึกมันไม่มีอะไรเลยรู้แค่ว่านั่งเฉยๆน้ำตาก็ไหล คืออาการเรามันผิดปกติไหมคะหรือต้องไปพบแพทย์หรือป่าว