**ต้องบอกก่อนว่าเหตุการณ์เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อสองสามวันก่อน ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ท่านอื่นได้โทรมาขอโทษเรากับเรื่องที่เกิดขึ้น และขอร้องว่าอย่าเอาไปลงโซเชียล ซึ่งเราก็รับปากว่าจะไม่บอกว่าเป็นที่ไหน เพราะจริงๆมันไม่ได้มีปัญหาที่ตัวสถานที่ แต่เป็นปัญหาเกี่ยวกับบุคคลบางคน ซึ่งในตอนนี้เราเห็นว่ามีสาวๆหลายคนที่อยากจะลองออกเดินทางไปท่องเที่ยวคนเดียว แบ็คแพ็คแคมป์ปิ้งคนเดียว เลยอยากจะแชร์เรื่องราวที่เกิดขึ้น เผื่อว่าจะมีประโยชน์อะไรบ้างไม่มากก็น้อย**
 
ขอเริ่มเลยละกัน เราจองบ้านพักอุทยานแห่งนึงในโซนแถบภาคตะวันออกไว้ 2 คืน และคืนที่ 2 เราจองทั้งบ้านพักและจองที่กางเต็นท์ไว้พร้อมกัน เท่ากับว่าเราจะพักได้ทั้งที่บ้านพักและที่เต็นท์ในคืนที่ 2 หลายคนอาจจะงง เพราะเราบอกว่าไปคนเดียวแล้วคืนเดียวจองไว้ทำไมทั้งบ้านทั้งเต็นท์แล้วตกลงจะนอนที่ไหน คือเรากะว่าที่เต็นท์อาจจะนอนเล่นๆแค่ชั่วคราว ถ้าตอนกลางคืนอากาศมันร้อนหรือว่าฝนตกเราก็จะกลับขึ้นไปนอนที่บ้านพักซึ่งทั้งสองที่อยู่ไม่ไกลกัน
 
เราเดินทางไปถึงที่อุทยานประมาณ 11 โมงกว่าๆ ก็เข้าไปเช็คอินที่สำนักงานอุทยานแต่เจ้าหน้าที่แจ้งว่าแขกเก่าเพิ่งเช็คเอ้าท์ให้กลับมาอีกทีช่วงบ่าย เราเลยขอฝากกระเป๋าและจะไปหาของกินเดินเล่นแถวๆข้างล่างระหว่างรอห้องพักเสร็จ และพอเดินออกมาก็จะมีรถกระบะที่ใช้รับส่งของอุทยานที่จะไปส่งนักท่องเที่ยวด้านล่าง เจ้าหน้าที่ก็เรียกเราให้ขึ้นรถ เราก็เดินไปขึ้นที่ด้านหลัง ซักพักก็มีเจ้าหน้าที่อีกคนเรียกเราบอกให้ไปนั่งข้างหน้าดีกว่า เพราะว่าข้างหลังมาเป็นกรุ๊ปใหญ่ เราจะได้นั่งสบายๆ เราก็เลยเดินขึ้นไปนั่งที่ด้านหน้ากับคนขับ แล้วเราก็ถามเรื่องทั่วไปว่าช่วงนี้นักท่องเที่ยวเยอะมั้ย วันนี้คนเยอะมั้ย เค้าก็บอกว่าวันนี้มีกองถ่ายละครหรืออะไรซักอย่างอยู่ด้านล่าง ส่วนตัวก็คิดว่าเซ็งแล้วล่ะ คนต้องเยอะแน่ๆ แล้วก็เยอะจริงๆ 
 
พอลงไปถึงด้านล่าง เราก็ซื้อกาแฟแล้วก็เดินเล่นอยู่แถวๆนั้น แล้วเกือบบ่ายโมง พี่เจ้าหน้าที่คนขับรถคันเมื่อเช้าก็บอกว่าห้องได้แล้วเดี๋ยวพาขึ้นไปส่งด้านบน เราก็งงๆ แต่ก็เดินตามไป เค้าขี่มอร์เตอร์ไซด์พาเราขึ้นไปเอากุญแจแล้วก็ขี่พามาส่งที่บ้านพัก เราก็ขอบคุณพี่เค้า เพราะคิดว่าเค้าคงใช้รถส่วนตัวขี่พามาส่ง พอเราเข้าห้องก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็กะว่าจะนอนพักซักแป๊บนึง และออกไปก่อน 5 โมงเย็นที่ร้านค้าด้านล่างจะปิดจะได้ซื้อของกินไว้ตอนเย็นกับกาแฟไว้กินตอนเช้าพรุ่งนี้ แต่ปรากฏว่าเรานอนเพลินตื่นมาเกือบ 5 โมง เลยกำลังจะรีบออกไป ปรากฏว่าระหว่างนั้นพี่เจ้าหน้าที่คนเดิมมาเคาะที่ห้องและซื้อข้าวมาให้กล่องนึง เราก็งงๆ เค้าก็บอกว่าซื้อมาให้เพราะร้านข้างล่างปิดแล้ว เราก็ขอบคุณเค้าแล้วก็บอกว่าไม่เป็นไร คือเกรงใจเค้ามากๆ ตอนนั้นก็รู้สึกขอบคุณพี่เจ้าหน้าที่คนนั้นมากๆเลย เพราะพอลงไปที่ร้านค้า ร้านก็ปิดหมดแล้วจริง แต่โชคดีที่เราซื้อขนมปังไปด้วยและที่บ้านพักก็มีน้ำให้ 2 ขวด แล้วพี่เจ้าหน้าที่ก็ซื้อข้าวมาให้อีก เลยคิดว่าแค่นี้ก็อยู่ได้แล้ว เลยเดินถ่ายรูปเล่นด้านล่างจนทุ่มกว่าๆถึงเดินกลับมาที่ห้อง ซึ่งวันนั้นบ้านพักตรงนั้นมีของเราแค่หลังเดียว บ้านข้างๆอีกหลังคือไม่มีคนพัก และรอบๆก็คือป่าและมืดมาก มีแต่ลิงแถวๆนั้นที่อยู่เป็นเพื่อน ก็คิดว่าถ้ามีเสียงอะไรด้านนอกก็คงเป็นแก๊งเจ้าถิ่นนี่แหละ เพราะซนมาก [เดี๋ยวมาต่อ..]