ผมมีเรื่องอยากจะขอความเห็นครับ เรื่องมีอยู่ว่าผมคบกับแฟนมาสามปีพอเริ่มคบแฟนรู้ว่าผมสูบบุหรี่ซึ่งเป็นสิ่งที่แฟนไม่ชอบผมเลยบอกกับแฟนว่าผมจะเลิกบุหรี่เพื่อแฟนเพราะผมว่าผมรักเค้ามากผมก้ค่อยๆเลิกมาตลอดเวลาอยู่กับแฟนไม่เคยสูบบ้างครั้งเป็นเดือนๆผมก็ไม่เคยสูบเลยจนทำให้แฟนผมรักผมมากผมดูออกจนเข้าปีที่2ผมเจอบุหรี่1มวนผมคงซ่ินไว้นานจนลืมไม่รุ้นึกยังใงผมจับมันมาสูบจนแฟนจับได้บอกจะเลิกกับผมตอนนั้นผมสับสนเสียใจมากผมก้รุ้ว่สแฟนก้เสียใจมากเช่นกันผมอ้อนวอนให้สัญญาสาบานกับแฟนว่าจะไม่ทำอีกแฟนผมให้โอกาสผมดีใจมากตัดสืนใจเด็ดขาดว่าจะไม่หันไปอีก 1ปีผ่านไปผมไม่เคยแตะต้องมันเลยจนมาไม่กี่วันนี้ตอนกลางวันมีเรื่องมีปัญหารุมๆๆๆเข้ามามากมาย(ปัญหาส่วนตัวผมนะครับ)จนผมกลับถึงบ้านกลางดึก็มีปัญหาใหญ่เข้ามาขอไม่บอกนะครับไม่ได้ทะเลาะกันหรืออะไร แต่คืนนั้นผมต้องออกไปนอนอีกที่หนึ่ง ผมเดินออกจากบ้านแบบตัวชายเพราะเจอปัญหาสองทางผมงงผมสับสนว่าผมจะแก้ยังใง ระหว่างทางผมเข้า7/11เพื่อซื้อน้ำดื่มไม่รุ้ทำไมเห็นบุหรี่จึงซื้อบุหรี่ติดไปด้วยเมื่อไปถึงที่พักแฟนผมทักมาถามว่าถึงที่พักหรือยังผมเลยถ่ายรูปในห้องพักซึ่งผมวางบุหรี่ใว้บนโต๊ะติดไปด้วยแฟนเลยเห็นและโกรธผมมากจากที่ยังรักกันดีๆยังบอกรักกันอยุ่แท้ๆ...แฟนผมบอกขอต่างคนต่างอยู่แฟนผมขอเลิกบอกกับผมว่าเคยสัญญาเคยสาบานแล้วยังคิดจะทำใว้ใจไม่ได้แล้วคนแบบนี้บอกเลิกผม ผมเสียใจมากที่ทำไปผมก้รู้ว่าแฟนก้ต้องเสียใจมากอาจจะมากกว่าผมด้วยซ้ำความรุ้สึกดีความใว้ใจที่สร้างมาผมทำลายมัน ผมนั่งมองบุหรี่ซองนั้นจนเช้าจนสายผมก้ไม่แตะต้องมันนึกโกรธนึกเกลียดตัวเองว่าทำไมทำแบบนี้ทำไปทำไมทั้งที่อยุ่มาเป็นปีๆไม่เคยยุ่งผมรักแฟนผมมากผมรักแฟนมากจริงๆแฟนบอกเลิกผมต้องทำไงผมพยามอธิบายให้แฟนฟังแต่แฟนผมไม่รับฟังเลยผมต้องทำยังใงผมต้องพูดยังใงแฟนผมถึงจะให้อภัยผม...ผมท้อแท้ผมหมดหวังกับชีวิตมากไม่มีใจจะทำอะไรเลยขอคำปรึกษาด้วยครับผมต้องทำยังไงดี....