สวัสดีค่ะ คือเราอายุ14ปีนี้ แล้วคือโดนผีอำบ่อยมากเราไม่รู้ด้วยว่าที่โดนอำมันคือจริงหรือฝัน ครั้งแรกที่โดนเนี่ยก็คือตอนอยู่บ้านเก่า เรานอนอยู่บนที่นอนที่จะสูงกว่าฟูกที่แม่นอนนิดเดียว แม่เราไปทำงานตอนประมาณตีสามตีสี่ เรากำลังจะหันตะแคงข้างแต่จู่ๆก็เหมือนมีคนมากอดค่ะ เราก็เลยคิดว่าอ้าว แล้วแม่ไม่ไปทำงานหรอ เรามองไปข้างล่างฟูกก็ไม่เห็นอะไรเลย แต่มีมือเรียวๆยาวๆมาจับที่ท้องเราค่ะ ตอนนั้นเรานอนหงายแล้วมีมือเหมือนมือเด็กที่มีแรงอยู่พอควรมาจับข้อมือเราทั้งสองข้าง มือเราอยู่ระหว่างหัวเราค่ะ จากนั้นก็รู้สึกเหมือนมีคนเอาศอกมากดที่ท้องเรา เรากำลังจะเรียกพี่สาวที่นอนอยู่อีกที่ แต่เสียงไม่ออกค่ะ มีแต่ลม เราเลยท่องคาถาที่ครูวิชาประวัติศาสตร์เคยให้ไว้ มือพวกนั้นถึงหายไป เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ฝันค่ะ
ตอนย้ายบ้าน บ้านใหม่ปกติดีค่ะเรามาอยู่ได้ประมาณสองเดือนก็โดนเล่นเข้าอีกแล้ว หลายชายเราที่ปกติจะนอนห้องเดียวกันกับเรา เขาขอไปนอนห้องแม่เขาค่ะ แม่เขาคือพี่สาวเรา เราเลยต้องนอนคนเดียวแล้วทีนี้เราไม่รู้ว่าเวลาคือกี่ทุ่ม เราหลับอยู่ดีๆนอนตะแคงซ้ายแล้วจู่ๆเราก็ขยับไม่ได้ รู้สึกเหมือนมีคนมาโอบกอดเราแบบแน่นมากๆ แล้วก็เห็นผู้หญิงคนนึงมากระซิบที่หูขวาเราว่า " ต้นปันปันอยู่ไหน " เราก็งง อะไรคือต้นปันปัน เราพยายามดิ้นค่ะแต่ดิ้นไม่ได้เลย เราเลยท่องคาถาที่ครูเคยให้ไว้ เหมือนเขาจะหายไปแต่ก็แค่เหมือนค่ะ เพราะเขามาทำให้เราขยับไม่ได้อีกแล้วแต่ครั้งนี้เสียงไม่มาด้วย พอเราขยับตัวได้ก็เปิดนาฬิกาโทรศัพท์ดู มันเป็นเวลาตีหนึ่ง
เรากำลังจะนอนอีกครั้ง แล้วก็โดนอีกแล้วค่ะครั้งนี้มีคนมากอดเราแบบแน่นมากๆอีกแล้ว แต่เราไม่เห็นอะไรทั้งนั้น เราท่องคาถาที่ครูให้สิบกว่ารอบ แล้วส่วนตัวคือเราเชื่อเรื่องผีก็เลยบอกในใจว่า ถ้าไม่ไปกูจะแช่งจริงๆแล้วนะ มาแบบนี้ก็ไม่ต้องไปผุดไปเกิด สักพักหนึ่งอาการแบบนั้นก็หายไป เราดูนาฬิกาอีกครั้งมันเป็นเวลาตีสองกว่าๆแล้ว เราเลยต้องรีบนอนเพราะกลัวไม่สูงค่ะ แต่ว่าทำไงก็หลับไม่ลงทั้งที่ง่วงมาก เราไม่ได้รู้สึกกลัวขนาดนั้นนะคะ แต่จู่ๆไฟฉายมือถือเราก็เปิดเอง เรานี่ขนลุกซู่เลย เราก็เลยปิดไฟฉายแล้วเปิดใหม่ให้มั่นว่าเราเปิดเอง แล้วเปิดไฟฉายนอนถึงเช้า เรารู้สึกว่าครั้งนี้ที่โดนมันเหมือนความฝัน แต่เป็นความฝันที่เหมือนจริงมาก เพราะพอเราหลุดออกมาแล้ว เรารู้สึกเหมือนพึ่งลืมตาตื่นอะค่ะ
พี่สาวเราชอบบอกว่าคนเกิดวันพุธมีเซนส์ แต่ส่วนมากจะเป็นพุธกลางคืน แต่เราเกิดพุธดลางวันค่ะ
พอมีใครให้คำตอบได้มั้ยคะว่ามันคือจริงหรือฝันที่เราโดนผีอำ หรือว่าเราคิดไปเองจิตปรุงแต่ง แล้วมีวิธีป้องกันไม่ให้โดนผีอำบ้างมั้ยคะ
ผีอำ จริงหรือฝัน?
ตอนย้ายบ้าน บ้านใหม่ปกติดีค่ะเรามาอยู่ได้ประมาณสองเดือนก็โดนเล่นเข้าอีกแล้ว หลายชายเราที่ปกติจะนอนห้องเดียวกันกับเรา เขาขอไปนอนห้องแม่เขาค่ะ แม่เขาคือพี่สาวเรา เราเลยต้องนอนคนเดียวแล้วทีนี้เราไม่รู้ว่าเวลาคือกี่ทุ่ม เราหลับอยู่ดีๆนอนตะแคงซ้ายแล้วจู่ๆเราก็ขยับไม่ได้ รู้สึกเหมือนมีคนมาโอบกอดเราแบบแน่นมากๆ แล้วก็เห็นผู้หญิงคนนึงมากระซิบที่หูขวาเราว่า " ต้นปันปันอยู่ไหน " เราก็งง อะไรคือต้นปันปัน เราพยายามดิ้นค่ะแต่ดิ้นไม่ได้เลย เราเลยท่องคาถาที่ครูเคยให้ไว้ เหมือนเขาจะหายไปแต่ก็แค่เหมือนค่ะ เพราะเขามาทำให้เราขยับไม่ได้อีกแล้วแต่ครั้งนี้เสียงไม่มาด้วย พอเราขยับตัวได้ก็เปิดนาฬิกาโทรศัพท์ดู มันเป็นเวลาตีหนึ่ง
เรากำลังจะนอนอีกครั้ง แล้วก็โดนอีกแล้วค่ะครั้งนี้มีคนมากอดเราแบบแน่นมากๆอีกแล้ว แต่เราไม่เห็นอะไรทั้งนั้น เราท่องคาถาที่ครูให้สิบกว่ารอบ แล้วส่วนตัวคือเราเชื่อเรื่องผีก็เลยบอกในใจว่า ถ้าไม่ไปกูจะแช่งจริงๆแล้วนะ มาแบบนี้ก็ไม่ต้องไปผุดไปเกิด สักพักหนึ่งอาการแบบนั้นก็หายไป เราดูนาฬิกาอีกครั้งมันเป็นเวลาตีสองกว่าๆแล้ว เราเลยต้องรีบนอนเพราะกลัวไม่สูงค่ะ แต่ว่าทำไงก็หลับไม่ลงทั้งที่ง่วงมาก เราไม่ได้รู้สึกกลัวขนาดนั้นนะคะ แต่จู่ๆไฟฉายมือถือเราก็เปิดเอง เรานี่ขนลุกซู่เลย เราก็เลยปิดไฟฉายแล้วเปิดใหม่ให้มั่นว่าเราเปิดเอง แล้วเปิดไฟฉายนอนถึงเช้า เรารู้สึกว่าครั้งนี้ที่โดนมันเหมือนความฝัน แต่เป็นความฝันที่เหมือนจริงมาก เพราะพอเราหลุดออกมาแล้ว เรารู้สึกเหมือนพึ่งลืมตาตื่นอะค่ะ
พี่สาวเราชอบบอกว่าคนเกิดวันพุธมีเซนส์ แต่ส่วนมากจะเป็นพุธกลางคืน แต่เราเกิดพุธดลางวันค่ะ
พอมีใครให้คำตอบได้มั้ยคะว่ามันคือจริงหรือฝันที่เราโดนผีอำ หรือว่าเราคิดไปเองจิตปรุงแต่ง แล้วมีวิธีป้องกันไม่ให้โดนผีอำบ้างมั้ยคะ