สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์ ให้กับทุกคนฟัง เหตุการณ์นี้ตัวเราเองก็พึ่งผ่านมาเหมือนกันค่ะ เริ่มต้นจากเรามีแฟนค่ะ เรารักเคารพเขา มองเขาเหมือนคนในครอบรอบมาตลอด ไม่ว่าเขาจะเจอเรื่องอะไรมา เราคนนึงคะ ที่ไม่ปล่อยให้เขาเจอปัญหาอยู่คนเดียว เราพยายามอยู่ข้างๆให้กำลังใจเสมอมา แต่ทุกคน ก็รู้ใช่มั้ยคะว่า ความพยายามของเราไม่ได้ช่วยทำให้ คนๆนึงเขาดีกับเราได้ นั้นแหละคะ คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้...เราคบกันมาได้6เดือนค่ะ เขาก็ดีกับเรามาตลอดนะคะ เสมอต้นเสมอปลาย ไม่ขาด รายงานทุกอย่าง ความรู้สึกน่ะตอน โคตรดี แต่ก็แค่ช่วงแรกๆนั้นแหละค่ะ อะไรก็ดีไม่หมด  วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกค่ะ พอจะเข้าเดือนที่7 กลับมีเรื่องอะไรแปลกๆ เกิดขึ้นกับเรา

คือเย็นวันที่5เมษา 65  ที่ผ่านมา เขาเงียบหายไปค่ะ ทุกคนงง ใช่มั้ยค่ะ ว่าหายไปได้ยังไง ก่อนหน้านั้นทำไมยังดีๆอยู่เลย ก็นั้นแหละค่ะ แม้แต่เราก็ยังไม่รู้ว่าเหตุผลที่หายไปคืออะไร...จนมาถึง ประมาณวันที่24 เมษา 65ที่ผ่านมา เราเริ่มว่า อ่ะ ไม่ดีแหละ เกิดไรขึ้นป่าวว่ะ...

เราก็ไม่รู้จะไปตามที่ไหน คิดอะไรไม่ออก เบอร์ก็โทรออกไม่ได้ หายเข้ากรีบเมฆไปเลย เราก็นั่งคุยกับตัวเอง บ่นว่าหมดปัญหาจะตามแล้วนะ จากนั้น เราเลยตัดสินใจ ติดต่อหา คนคุยเก่าเขา ที่เคยมีปัญหาด้วยกัน ว่าเขาได้อยู่ด้วยกันหรือป่าว จากนั้น เรากับคุยเขาคนนั่น ก็รวมหัวกันคะ ตามหาความจริง อะไรที่เป็นหลักฐานได้ เราสองคนก็เก็บมาหมด ใช้เวลาสืบเรื่องราวทั้งนี้แต่1วันเท่านั้น ทุกอย่างเริ่มชัดเจน จนเราเข่าอ่อน ยืนแทบไม่ได้ มือไม้สั่นไปหมด

สิ่งที่เราเจอมันยากที่จะทำใจมากค่ะทุกคน แต่เราก็สู้ที่จะสืบต่อ เราท่องในใจตลอดเวลาเลยว่าความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย การที่เรามาเสียเวลากับ ผช.คนนี้ต่างหากละ... น่าแปลกคะที่มีกำลังที่จะสืบต่อ คนรอบข้างก็เตือนว่าไม่ใช่ไปอยู่กะคนอื่นแล้วหรอ! เราก็เถียงกลับอย่างหน้าตั้ง ว่าไม่น่าใช่หรอก  

ทุกคนเชื่อมั้ยคะ คนที่บอก ไม่เล่นเฟสบุ๊คเลย  จนมาวันนี้ เราไปค้นเจอเฟสเขาคะ ไม่ได้เจอแค่เฟสนะคะ เจอแฟนคนปัจจุบันที่เขาเปิดตัวด้วยค่ะ ไม่มาจะรูปคู่ โพสต่างๆ สังเขป อื่นๆอีก ในหัวคิดอย่างเดียวว่า ถ้าเรื่องแบบนี้จะยังไงดี เราก็ตามต่อไป จนไปเจอแฟนสมัยเรียนของเขา คนที่เขาบอกกับเราว่าเลิกกันแล้ว  แต่รูปนั้นนานมากกกตั้งแต่ปี2017 เขาสองคนยังเด็กกันอยู่เลย  เราเลยตามอีก จับใจความได้ว่า  เขาสองคนคบกันมา5ปี แต่ไม่ช่วงที่ไม่เข้าใจกัน จนต้องห่างกัน แต่ใครจะไปรู้ละค่ะ ว่าเขาสองคนยังพักอาศัยอยู่ร่วมกัน อย่างกับคนที่ไม่เคยเลิกกันเลยตลอดเวลา5ปี...

กว่าเราจะรู้สึกตัว ว่าเราตกอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ได้ไง คิดได้1อย่างค่ะ เป็นเมียน้อยเขา  แน่เลย  เป็นอย่างที่สงสัยมาตลอด
จนวันที่25 เมษา 65 ความจริงทุกอย่างเริ่มเปิดออก เราถึงกับทำไรไม่ถูก ตกอยู่ในภาววะที่ทำไรไม่ได้ เพราะเราเองก็ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้  

เราตัดสินใจ ติดต่อ แฟน เขาไปค่ะ คุยทุกอย่าง เปิดอกคุยกันแบบลูก ผญ.เลย เลือกที่จะบอกแฟนเขาก็เพราะ สงสาร ความรู้สึกเขา ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ถ้าไม่บอกให้รู้เลยก็จะดูโง่ในสายตาย ผช.คนนั้นเกินไป เรากล่าวคำขอโทษกับแฟนของ ผช.คนนั้น เราแทบอยาก ลงไปกราบเท้าแฟนเขาเลย เพราะเราเองก็ไม่รู้จริงๆ แต่นะตอนนี้เรื่องเรากะ ผช.คนนั้นก็จบแล้วค่ะจบแบบเงียบๆโดยที่ไม่มาบอกกล่าวอะไรเลย... ตอนนี้ก็ให้เขากะแฟนไปคุยกันต่อเอง 

ขอบคุณทุกคนนะคะที่ ทนอ่านมาจนจบ...
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การเงียบหายไป เป็นการ ปฏิสนธิที่สุภาพที่สุดดด

ฝากถึง ผู้ชายหลายคนนะคะที่มี แฟน ,หรือว่า ครอบครัวแล้ว < อย่าทำร้ายจิตใจของคนที่ค่อยอยู่ข้างๆคุณ เพราะถ้าวันนึงไม่มีเธอคนนั้นแล้ว คุณจะมาเรียกร้องตอนนี้ก็สายไปแล้ว 

เรื่องราวที่เกิดกับเราในครั้งนี้ ตัวเราเองจะไม่ถือโทษโกธรใครเลยค่ะ 

ขอบคุณค่ะ
เราฝากแชร์ออกไปด้วยนะคะ เผื่อจะเตือนใจใครหลายๆคนที่กำลังเจอแบบเรา