ไม่อยากฝีนถึงคนที่แอบชอบเเล้ว

ผมแอบชอบผู้หญิงคนนึงตอนป.2 ตอนนั้นผมอายุ8ขวบ ซึ่งย้ายมาอยู่โรงเดียวกันตอนนั้น จนป.6ผมเริ่มเริ่มโดดเรียนไปร้านเกม พ่อกับเเม่เเยกทางกัน ผมอยู่กับเเม่เเละพ่อเลี้ยง ผมโดดเรียนเป็นเดือน จนครูมาตามที่ร้านเกมเเล้วมาสอบ บังเอิญผมสอบได้อยู่ห้องม.1/1 มีเเต่คนเรียนเก่ง ก็ยังอยู่ห้องเดียวกันกับผู้หญิงที่ผมแอบชอบ เเต่ผมก็ยังโดดไปร้านเกม วันไหนผมมาโรงเรียนผมก็จะโดนครูประจำชั้นด่าตบตีกลางเเถวเเล้วโดนด่าว่าไม่น่าอยู่ห้องเรียนดีได้ไล่ให้ไปเเจ้งย้ายห้องบ่อยครั้ง จะปรึกษาไครก็ไม่มีคนให้คุยให้ระบาย ผมเลยตัดสินใจ ออกจากโรงเรียนตัดสินใจมาอยู่กับพ่อเพื่อจะมาเรียนที่เชียงใหม่ เเต่สุดท้ายได้ทำงาน จนอายุ15 ผมพึ่งเริ่มได้เรียนม.1ใหม่  จนตอนนี้ผมอายุ18 ระยะเวลานี้ผมก็ฝันถึงผู้หญิงที่ผมแอบชอบมาเสมอ มันมีความสุขมาก หลังจากมีความสุขผมก็เศร้าเสมอ ว่าเราทำอะไรลงไปทำไมมาอยู่ตรงนี้ อยากย้อนเวลากลับเเก้ใขสิ่งที่ผิดพลาด ได้เเต่ส่องเฟสเขาเข้าเรียนมหาลัยกันเเล้ว ผมพยามข่มใจให้อยู่กับปัจจุบัน เเละอนาคตที่จะถึงตลอด เเต่ผมก็ฝันถึงเขาเมื่อไหร่ ก็กับมาคิดเสมอ คิดถึงคนๆนั้น คิดถึงเพื่อน คิดถึงความสุขที่เคยมี
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ปัญหาวัยรุ่น เพื่อนวัยเรียน ชีวิตวัยรุ่น แอบรัก
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่