เพราะ ตะวันตก ก็ไม่ประนาม อิสราเอล ที่ยึด ปาเลสไตน์ และขยายพื้นที่เรื่อยๆ เช่นกัน

รูปแรก ก่อน 1947 ก่อน อิสราเอลจะเริ่มกลับมาดินแดนแห่งพันธสัญญา (อีกมุมคือ นิทานปรัมปรา แล้วแต่ มุมมอง)
รูป 2 คือ ดินแดนที่ อยู่ๆ UN ก็หั่น ประเทศ ปาเลสไตน์ ให้อิสราเอล (ใช่ครับ UN ลงนามหั่นประเทศปาเลสไตน์ บ้านของคนปาเลสไตน์ต้องออกนอกบ้าน เพราะที่ดินตรงนั้น ไม่ใช่ของ ปาเลสไตน์อีกต่อไป)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รูป ประเทศที่รับรองดินแดนของอิสราเอล ในรูปที่ 2
เขียว รับรอง
เหลือง ไม่ออกเสียง
น้ำตาล คัดค้าน
แดง(ไทย) ไม่ได้เข้าร่วมประชุม
รูป 3 การรุกคืบ ยึดดินแดน ของอิสราเอล โดยสงคราม
ตะวันตก ไม่ได้คว่ำบาตร ใดๆ กับอิสราเอล ทั้งที่ ยึดดินแดนประเทศอื่นชัดเจน
ปาเลสไตน์ ที่สู้ เพื่อจะกลับเข้าบ้านตนเอง กลายเป็น ผู้ก่อการร้าย

รูป 4 แทรกซึม 
โดยหลัก อิสราเอล ได้ดินแดนทั้งหมด (ยึดได้หมด) ชาวปาเลสไตน์ ส่วนใหญ่ โดนไล่ที่แล้วออกจากบ้านไปประเทศอื่น
แต่ส่วนที่เหลือ ที่อยู่ใจกลาง ปาเลสไตน์ ก็โดนแทรกซึม ให้เงินซื้อที่ แถวเอาชุมนุม คนอิสราเอล มาอยู่ใน ปาเลสไตน์
(จะเห็น เขียวกับขาวปะปนกัน)
คนปาเลสไตน์ ที่ทนไม่ไหว ขายที่ คือขายดินแดนประเทศ ให้อิสราเอล ค่อยๆยึดเรื่อยๆ
(เหมือนสลัมปาเลสไตน์ ในใจกลางตึกหรู บ้านสวยที่ล้อมรั้วกั้นสลัมไว้)

ทุกวันนี้ อิสราเอลยังโจมตี นักรบ ทหาร ปาเลสไตน์ (ที่กลายเป็นผู้ก่อการร้าย เพราะอาวุธสู้ไม่ได้และไม่มีตะวันตกมาเติมอาวุธให้)
ยังยิงมิสไซ โจมตี อยู่เรื่อยๆ 

ทุกวันนี้ ครอบครัว ปาเลสไตน์ จะมี กุญแจบ้านเก่า (ที่ถูกพังไปแล้ว ถูกยึดไปแล้ว) ติดตัว
โดยหวังว่าวันนึง จะกลับไปอยู่ บ้าน ที่ถูกไล่ออกมาอีกครั้ง