สวัสดีค่ะ ขอเล่าคร่าวๆก่อนนะคะว่า เราเคยทำงานและไม่ได้ทำงานแล้ว หลังจากมีแฟนก็ลาออกจากงานมาช่วยเขาทำธุรกิจส่วนตัวของเขาและช่วยดูแลงานบ้าน + ดูแลแม่ของแฟนค่ะ จนแต่งงานได้เกือบ 2 เดือนเราก็ท้อง จนมีวันนึงที่เราทะเลาะกันแล้วเขาก็พูดออกมาว่าเขาพลาดเอง เรายอมรับว่าจกใจและช็อคมาก เราพยายามลืมคำนั้นมานานมากๆแต่ก็ยังลืมไม่ได้ เข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนนี้เราเป็นแม่บ้าน เป็นคุณแม่แบบ Full time เราเลี้ยงลูกเองและเราก็ชอบหลงๆลืมๆเพราะหลังๆเราทำอะไรเราต้องรีบมากๆ อะไรอยู่ใกล้มือหรือทำได้เราทำก่อนเลยค่ะ  แต่แฟนเราพูดกับเราว่า สมองมีไว้ใช้งาน เราก็โกรธเพิ่มละหนึ่ง จนทะเลาะกันมาเรื่อยๆและหนักขึ้น และจุดเริ่มต้นของการทะเลาะหนักคือเขาด่าเราต่อหน้าแม่เขาค่ะ เขาใช้คำว่าไม่ทนแล้ว หลังจากนั้นเราก็จัดเต็มเหมือนกันค่ะ แต่เราจะไม่ด่าหรือเสียงดังต่อหน้าลูก แต่เขาทำค่ะ เขาด่าว่าเราเป็นตัวกาลกิณีค่ะ จนล่าสุดเราเอาลูกนอน + เข้าไปซักผ้าให้ลูกในห้องน้ำ เขาบอกเขาเรียกเราตั้งนานทำไมไม่ได้ยิน ถ้าไฟไหม้ป่านนี้คงตายไปแล้ว เขาบอกให้เราปริ้นส์เอกสารให้ แต่เราปริ้นท์ไม่ครบเขาก็ด่าเราว่าทำอะไรก็ไม่เคยเสร็จไม่เคยจบเพราะแบบนี้ไงเราถึงค้างคา ล้างขวดนมแล้วลืมอบขวดนมบ้างแหละ เราโมโหมากเลยบอกให้เขามาเลี้ยงลูกเอง เขาเลยบอกว่างั้นก็ให้เราออกไปหาเงินแล้วทำงานให้ดี ปล*เขาใช้คำว่ากูกับเราทุกประโยคนะคะ ด่าเรา เขาพูดขึ้นมาว่าเรารักเขาหรอ เราเลยพูดสวนขึ้นไปว่า เออ ไม่รัก เขาเลยบอกเราว่าเขารู้นานแล้ว เราควรจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ เราเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว