ขอขอบคุณครับ

คือผมบรรยายไม่ถูกว่ามันคือไรแต่แบบเหมือนว่าเธอรู้ตั้งแต่ช่วงเปิดเทอมแรกๆ เลยว่าผมชอบนี้ก็2 เดือนแล้วเธอคุยกับกลุ่มเพื่อนผมเกือบทุกคนเลยแต่พอผมเดินมาหาเพื่อนผมเธอชอบทำตาแบบล่กๆ เหมือนทำตัวไม่ถูก มันเป็

เรามีสถานะแบบไม่ผูดมัดไม่มีพันธะเขาก็เป็นคนบอกเราเองว่าเราไม่ใช่ คงเป็นได้แค่นี้ ไม่สนใจไม่ให้ค่า มาเมื่อไรก็ได้ แต่พอวันนึงเราทำใจได้เดินออกมาเงียบๆ ลบเขาออกจากการเป็นเพื่อนในfacebook ปกติจะไม่ค่อยคุ

ทุกคนเคยเป็นกันมั้ยคับเวลาที่เราอยากจะคุยกับคนคนหนึ่งเราต้องเป็นฝ่ายทักหาเขาตลอดบางทีการที่ผมทักไปหาเขาเขาอาจจะลำคานป่าวคับบางทีผมถาม2คำถามตอบมาคำถามเดียวรึผมคิดมากไปเองผมอยากคุยแต่ไม่อยากทักแต่สุดท้า

คือตามหัวข้อกระทู้แหล้ะคับ คือผมก็คอยสนใจเขาทุกอย่าง คอยตอบเขาอย่างเร็วเวลาเขาทัก ให้ความสำคัญกับเขาเป็นเรื่องแรกๆของชีวิต แต่เขาก็ยังหายอยู่ดี คือก็แอบน้อยใจบ้างบางที แต่ก็ไม่ท้อถอยจะรอคุยจนกว่าเขาจ