คือเรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมา1ปีกว่าแล้วค่ะ เราเคยรู้จักกันก่อนเพราะเราเรียนที่เดียวกัน
พอได้คุยครั้งแรก เขาก็เทเราไปต่างฝ่ายต่างมีแฟนใหม่ พอได้ประมาณ3ปี
เขาก็กลับมาใหม่ตอนนั้นก็โสดทั้งคู่แล้ว เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนเป็นแฟนกัน 
เขาเป็นคนที่ติดเกมระดับนึงเลยค่ะ เราก็งอแงใส่เขาบ้างให้เขามาคุยด้วยสักแป๊บก็ยังดี
แต่เราก็ไม่กล้าไปกวนเขามากกลัวเขาจะโมโหใส่เรา เราก็เลยรอเขาเล่นเสร็จ 
บางวันก็ตี2 บางวันก็ตี3 เราก็รอคุย เราไม่ค่อยจะได้โทร หรือ เฟสไทม์ กันเลยค่ะ
มีบ้าง3-4เดือนครั้งต้องเป็นเขาที่ชวนด้วยนะคะ เราเคยชวนแต่เขาก็ปฏิเสธ
เพราะว่าเขาเล่นเกมบ้าง พี่อยู่บ้าง เราก็พยายามเข้าใจ เราก็น้อยใจเขาบ่อยๆแหละค่ะ
เราก็ต้องการเวลาให้เราบ้าง อีกอย่าง เราไม่ได้เจอกันเป็นปีแล้วค่ะ
เราชวนเขาไปดูหนังเขาก็บอกว่าดูในเว็บก็ได้ ชวนเขาไปนั่นนี่เขาก็ไม่ไป
หลังจากนั้นเราก็เลิกชวนไปเลยค่ะ เวลาเราทะเลาะกัน เราก็มีร้องไห้บ้าง แต่เขาไม่เคยอยู่เลยค่ะ
เขาบอกว่าไปเล่นเกมนะ... เขาบอกเขาง้อคนไม่เป็นค่ะ ให้กำลังใจไม่เก่ง อวยพรไม่เป็น
เราก็พยายามทำใจ เป็นแบบนี้บ่อยมากกกกกกค่ะ ปัญหาวัยรุ่นมากค่ะTT

จนตอนนี้ เรารู้สึกว่าเราเฉยๆกับเขามาก เขาจะเล่นเกมก็ปล่อยเขาไปเล่น
เราก็เลิกรอเขา เราคุยกันน้อยลงจากแต่ก่อนมากๆค่ะ ไม่ค่อยมีอะไรหวือหวา
แต่ก่อนเราชอบถามนู่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย แต่ว่าตอนนี้เราไม่รู้จะถามอะไร5555
พักหลังเขาชวนโทรบ่อยมากค่ะ ตอนแรกเราก็ใจเต้น แต่หลังๆเราไม่ค่อยอยากคุยแล้ว555
(เรื่องที่คุยไม่ค่อยมีด้วยแหละมั้ง) เราชอบหงุดหงิดกับคำพูดเขาอะค่ะ บางทีเขาก็พูดไม่คิด
มันทำให้เราโมโหเขาอยู่บ่อยๆ เวลาเรางอน เขาก็จะชอบบอกว่างอนอีกแล้ว อะไรแบบนี้อะค่ะ
แต่เขาก็ไม่เคยง้อเลยนะคะ แทบจะนับครั้งได้ เราก็เลยงอนเองหายเองไปเลยค่ะ 
อีก2เดือน มหาลัยก็จะเปิดแล้วค่ะ เราเรียนอยู่คนละจังหวัดกัน เราก็เลยไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไง
เรื่องผญ เขาไม่มีเลยนะคะ ส่วนเราก็ไม่มีเรื่องผู้ชายเหมือนกัน แต่แค่ตอนนี้เรารู้สึกเฉยชากับเขา
ควรทำไงดีคะะ ;-;