คือเพื่อนผมอ่ะ สำหรับผมมันดีทุกอย่างนะ เเต่ติดอยู่ที่ว่ามันเป็นสมาธิสั้น พอเป็นโรคนี้อะไรที่เป็นตามเงื่อนไขของโรคก็เป็นข้อเสียไปซะหมด อย่างที่รู้ๆกันว่าสมาธิของมันสั้น เวลาผมมีอะไรอยากระบายมันก็อดทนฟังไม่ได้ ผมอ่ะมีมันเป็นเพื่อนสนิทที่สุดคนเดียว ตอนที่ผมดิ่งที่สุดในชีวิต มันก็เป็นคนช่วยผมนี่เเหละ ผมอยากรู้ว่าผมควรทำไง ?หลายๆคนบอกว่าไม่ควรเลิกคบเพื่อนดีๆเเบบนี้เพราะว่าไม่ปกติ ผมก็คิดว่ามันดี เเต่ก็เป็นปัญหาเหมือนกัน มีอะไรผมก็พยายามช่วยมันตลอด เเต่มันก็ไม่พยายามได้นาน บ้านมันฐานะไม่ค่อยดี มันอยากทำของมัน ผมก็จะให้งบมันไป มันก็ไม่เอา พยายามเเนะให้มันหาเงินเพิ่ม มันก็เรื่อยเปื่อย เวลามันกินยามันดูดีนะ เเต่พอมันไม่กินยามันก็กลายเป็นอีกคน ผมก็ไม่ค่อยกล้าถามเเม่เขาด้วยว่าหมอวินิจฉัยว่าเขาจะมีสิทธิ์หายตอนโตขึ้นมั้ย ผมควรทำไงครับ?