คือเอาจริง ๆ จากที่เรียนมัธยมมาเกรดค่อนข้างที่จะดีเลยแหละ เรียนรู้เรื่อง เข้าใจง่าย แต่เป็นคนที่ขี้เกียจมาก ๆ เวลาสอบมักจะไม่ค่อยที่จะอ่านหนังสือสักเท่าไหร่ เวลาเรียนจะตั้งใจเรียน พอเวลาสอบก็เอาความรู้จากห้องเรียนมาใช้ เพราะเป็นคนที่ขี้เกียจอ่านหนังสือ เกรดมัธยมแต่ละเทอมก็จะอยู่ที่ประมาณ 3.90+ บ้าง พอปล่อยหน่อยก็ 3.75 เหลวไหลหน่อยก็ 3.50+ แต่พอขึ้นมหาลัยแรก ๆ ก็ตั้งเป้าไว้ว่าจะต้องคว้าเกียรตินิยมอันดับ1 มาให้ได้ แต่พอเรียนไปเรียนมารู้สึกว่าเหนื่อยและท้อมาก ยิ่งเป็นช่วงที่ต้องมานั่งเรียนออนไลน์ แล้วรู้สึกว่ามหาลัยที่เราเรียนมันเคร่งมันหินยังไงไม่รู้ ไม่ค่อยได้พักเลย ปิดเทอม เทอม 1 ปิดแค่ 4-5 วัน แล้วเปิดเทอมมาเรียนเทอม 2 ต่อ รู้สึกท้อและเหนื่อยกับชีวิตมาก ยิ่งมาเรียนครูไทย เรียนยากมาก เจาะลึกตั้งแต่ปี 1 เลย เราเรียน มรภ. แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ รู้สึกว่ามหาลัยนี้หินจัง กิจกรรมก็ค่อนข้างแน่น เรียนเต็มเวลามาก 4 ชม. ก็ 4 ชม. เต็ม ไม่ค่อยได้พักเลย แต่ก็มีบ้างที่เรียน 3 ชม. เลิกก่อนเวลาสัก 1 ชม. (แบบนี้ดีหน่อยนึง มีเวลาพักสมอง) เกรดเทอม1 ของเราอยู่ที่ 3.64 (ปล. เราเน้นเก็บคะแนนตอบคำถามในห้อง หนังสือไม่ค่อยได้อ่านเลยจริง ๆ) พอเทอมสองเกรดตกลงมาหน่อยเพราะเหนื่อยมากและท้อกับชีวิตจริง ๆ ปิดเทอม 4-5 วันก็ต้องมาเรียนเทอม2 ต่อ เกรดเทอมสองออกยังไม่หมด เหลืออีก 1 ตัว เราได้ 3.57 เฟลมาก ๆ เกรดดิ่งลงมาเลย แล้วเกียรตินิยมอันดับ1 ของ ม.เราจะต้องทำได้ 3.75 ขึ้นไปถึงจะได้เกียรตินิยมอันดับ1 ซึ่งเรารู้สึกว่ามันสูงมาก ๆ ถ้าเทียบกับ ม.อื่น เกียรตินิยมอันดับ2 ต้องทำได้ 3.50+ แล้วบางวิชาตัดเกรดที่ 85 ก็มี ซึ่ง อ.ไม่ได้แจ้งให้ นศ. ทราบเลย เรานี่งงเลย เอาจริง ๆ ตอนนี้เราทั้งเครียดทั้งกดดัน ใจหนึ่งก็อยากคว้าเกียรตินิยมให้พ่อกับแม่ภูมิใจ ใจหนึ่งก็อยากปล่อยเพราะมันเหนื่อยและกดดันมาก เราควรทำอย่างไรดีคะ รบกวนมาแชร์และแลกเปลี่ยนความคิดหน่อยนะคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ