บริเวณหน้าบ้านเราเป็นเขตทางหลวง หน้าบ้านเปิดซุ้มร้านขายของชำ
เหตุการณ์มีอยู่ว่าเพื่อนบ้านเอาถังขยะมาตั้งเขตหน้าบ้านเราค่ะ วางมาหลายปีมาก เราเลยแก้เผ็ดเอาขยะไปทิ้งบ้างซะเลย
ทางนั้นก็ไม่พอใจ เราเลยหยุดทำค่ะ เมื่อภาครัฐ ภาคเอกชนร่วมมือกัน
มีการวางท่อแถวบ้าน ทำจนเสร็จ แม่ของเราไปคุยกับเพื่อนบ้านคนนั้น ว่าให้เอาถังขยะไปวางหน้าบ้านเขาได้ไหม ทีนี้เขาไม่ยอม
เพราะบ้านเขาเปิดร้านขายของชำเหมือนกัน มีรถเข้า-ออกตลอด หน้าบ้านไม่ได้มีของเยอะแต่อย่างใด แม่ของเราต้องยอมค่ะ เพราะไม่อยากมีปัญหา
เรารู้สึกไม่พอใจมากค่ะ จะจัดการกับตัวเองหรือเพื่อนบ้านยังไงดีคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ เพราะทุกวันนี้ต่างคนต่างอยู่ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรากับเพื่อนบ้านคนนั้นเคยมีปัญหากันค่ะ เพราะเราเป็นคนตรง เคยสื่อสารไม่ดีกับเพื่อนบ้านคนนั้น
(เราอายุ 20 ต้นๆ เพื่อนบ้านคนนั้นเป็นผู้หญิงน่าจะ 60-70 ปี ค่ะ)
เรื่องมันมีอยู่ว่า บ้านนั้นมีคนมาหาเรื่อยๆค่ะ ผู้ชายคนนั้นสูบบุหรี่ เพื่อนบ้านก็สูบบุหรี่เช่นกันค่ะ สูบเสร็จชอบทิ้งไม่เป็นที่
แล้วก็กวาดๆก้นบุหรี่มาทางบ้านเราค่ะ เราเคยไปเตือน ก่อนไปเตือนเราก็คิดคำพูดก่อนนะคะ แต่เราไปเตือนกับผู้ชายคนสูบบุหรี่
ไม่ได้ไปเตือนกับเจ้าตัวเพราะตอนนั้นเหมือนเขาทำอะไรอยู่ในบ้าน เราบอกว่า " ถ้าเห็นคนทิ้งก้นบุหรี่ไม่เป็นที่ มาทิ้งทางบ้านหนู
ช่วยบอกเขาหน่อยว่าทิ้งขยะให้เป็นที่ บ้านคนไม่ใช่ถังขยะ " คือกะว่าให้คนฟังมีจิตสามัญสำนึก
เราว่าเราเตือนแรงไปค่ะ แรงจนเพื่อนบ้านคนนั้นเข้าใจเราผิดค่ะ อาจจะด้วยคำพูด สีหน้า แววตาของเรา
ผู้ชายคนนั้นเหมือนเอาคำพูดเราไปเล่าผิดๆ วันต่อมาเพื่อนบ้านผู้หญิงคนนั้นมาเล่าแม่ของเรา
มาบอกว่า เราไปว่าเขา "เป็นคนไม่มีการศึกษา" ทั้งๆที่ความเป็นจริงเราไม่ได้พูดไปแบบนั้น
จนเรารู้ความจริงน่ะค่ะว่า ผู้หญิงเพื่อนบ้านคนนั้นเป็นคนกวาดก้นบุหรี่มาทางบ้านเรา
ตอนนั้นแม่ของเราฟังเขาเล่า แม่ไม่ยอมเตือนเขาอะ ว่ากวาดมาทางบ้านคนอื่นแบบนี้ไม่ดี เพราะไม่อยากมีปัญหา
เราเลยเอาขนมไปให้เพื่อนบ้านผู้หญิงคนนั้นเป็นการขอโทษ แต่เราไม่ได้พูดขอโทษไปตรงๆค่ะ
เรารู้สึกผิดมากค่ะที่เคยพูดหรือแสดงกิริยาออกไปแบบนั้น
เรารู้สึกได้ว่า ตั้งแต่นั้นมาเรากับเพื่อนบ้านผู้หญิงคนนั้นก็มองหน้ากันไม่ติดเลยค่ะ
เราเคยไปซื้อของบ้านเขานะ แต่เขาชักสีหน้า ทำหน้าไม่ต้อนรับ เราเลยไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวแล้วค่ะ
ปล.บ้านนั้นน่ะมีญาติพี่น้องสติไม่สมประกอบคนนึงเป็นผู้ชาย แม่ของเราชอบเอาของกินไปให้ แม่บอกว่าถือว่าเป็นการทำทาน
เราก็คอยเอาของกินไปให้เหมือนกันค่ะ ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าผู้หญิงเพื่อนบ้านคนนั้นจะแสดงการกระทำออกมาแบบนี้ค่ะ
มีเพื่อนบ้านเห็นแก่ตัว ขี้นินทา ทำไงดีคะ
เพราะบ้านเขาเปิดร้านขายของชำเหมือนกัน มีรถเข้า-ออกตลอด หน้าบ้านไม่ได้มีของเยอะแต่อย่างใด แม่ของเราต้องยอมค่ะ เพราะไม่อยากมีปัญหา
เรารู้สึกไม่พอใจมากค่ะ จะจัดการกับตัวเองหรือเพื่อนบ้านยังไงดีคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ เพราะทุกวันนี้ต่างคนต่างอยู่ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้