เนื่องจากใกล้งานผลไม้เข้ามาแล้ว เราเลยอยากเล่าประสบการณ์ส่วนตัวให้ฟังเพื่อเป็นทางเลือก เรามีเหตุต้องไปเยี่ยมเพื่อนทุกปีซึ่งมันจะตรงกับช่วงงานผลไม้พอดีเลยได้เห็นงานผลไม้ในแต่ละปี

   ตอนมีโควิด ช่วงรัฐบาลห้ามนั่นนี่ งานผลไม้เป็นงานผลไม้แท้ๆ  คือให้ชาวสวนนำผลผลิตมาจำหน่ายด้วยตัวเองในราคาไม่แพงมาก อันนี้ดีมากควรสนับสนุนเป็นอย่างยิ่งเพราะสร้างรายได้ให้คนในพื้นที่ นักท่องเที่ยวก็ได้ของดีราคาถูกเป็นงานผลไม้สมชื่อ  แต่ แต่

  ก่อนมีโควิดงานผลไม้ตะพง คืองานวัดที่มีบาร์เบียร์ มีคอนเสิร์ต มีของขายมากมายแต่ไม่มีผลไม้ ไม่มีแม้แต่เงาะซักลูก  แถมของที่อยู่ในงานพ่อค้าแม่ค้ามาจากต่างจังหวัดทั้งนั้น และของมีราคาแพงมากในเกรดต่ำ แม้แต่ลูกชิ้นใส้กรอกจ๊อปูยังแกงแป้งทั้งนั้น ล่าสุดคือโจรชุมมาก ทั้งคนค้าขาย และนักท่องเที่ยวโดนกันหลายคน    และไม่มีใครได้คืนเท่าที่ทราบ

    ปีสุดท้ายที่เราไปมีซุ้มไฟสำหรับถ่ายรูปอยู่ข้างห้องน้ำ  และมีน้ำนองตลอดเวลา สายไฟจุ่มอยู่ในน้ำ เพราะมีคนมาอาบน้ำที่ห้องคนพิการตลอด แล้วน้ำไหลลงมาท่วมสายไฟแต่เปิดให้คนไปถ่ายรูป คุณพระ!

    ห้องน้ำสำหรับคนพิการกลายเป็นห้องอาบน้ำสำหรับคนปกติ ทำให้คนพิการต้องเข้าห้องทั่วไปสร้างความลำบากมากโดยเฉพาะคนนั่งวีลแชร์  ได้ข่าวจากแม่ค้าว่าแม่บ้านถูกบังคับให้ล้างห้องน้ำทั้งวันทั้งคืนตลอดหลายวันในการจัดงานด้วยค่าจ้างที่ต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำของระยอง อันนี้ไม่รู้ว่าจริงไหมแต่ห้องน้ำสะอาดมาก 

 
    ที่เราจะบอกคือ ก่อนไปเช็คดูก่อนว่างานผลไม้ปีนี้เป็นแบบชาวสวนมาขาย หรือแบบมีคอนเสิร์ต ถ้าเป็นแบบที่ 2 อย่าไป!  

    แนะนำไปเที่ยวงานวัดแถวบ้านดีกว่าถูกกว่าหลายเท่า ปลอดภัยกว่า ผลไม้ในงานไม่มีขาย มีแต่ตลาดกลางวันที่ราคาสูงกว่าปกติแพงกว่าในห้าง  ถ้าพลาดก็ขับรถเลยไปจันทบุรีถูกกว่าเยอะ

     สุดท้าย ทั้งๆที่งานผลไม้ตะพงไม่มีผลไม้ขายทำไมตั้งชื่อว่างานผลไม้ ไม่มีแม้แต่ผลิตภัณฑ์ของคนในพื้นที่ มีแต่ก๋วยเตี๋ยวเรือ ขนมจีน ปาโป่งแบบงานวัดทั่วไป งง