ขอกำลังใจ ฟื้นฟูสภาพจิตใจ สุภาพจิต จากการทำงานหน่อยค่ะ

เราเริ่มงานใหม่ ตำแหน่งพนักงานขายศูนย์มือถือแห่งนึงแถวบ้าน(บ้านนอก) ซึ่งเป็นงานที่เราไม่เคยทำมาก่อนและไม่มีอะไรเกี่ยวกับงานเดิมที่เคยทำ เราอยู่ในช่วงทดลองงานค่ะ แล้วก็มีพนักงานขายคนที่อยู่มานานคอยสอนงานให้เรา (ต้องทำความเข้าใจก่อนนะคะ เขากับเจ้าของร้านสนิทกันมาก เขาอยู่กับแบบครอบครัว) เวลาสอนมันใช้อารมณ์เป็นหลัก ไม่ถูกใจก็ด่าโชว์ลูกค้า เราทำดีก็เสมอตัว เวลาที่เราทำผิดหรือไม่ถูกใจเขา เขาจะบ่นกับเพื่อนรวมงานเขาที่อยู่ด้วยกันมานานว่า ปวดหัวว่ะ ปวดประสาทว่ะ อยากจะบ้าว่ะ อยากผู้คอตายเลยว่ะ เหนื่อว่ะ เบื่อว่ะ หงุดหงิดว่ะ ใครไม่เป็นกูไม่เข้าใจหรอก บลาๆๆ เราทำอะไรไม่ได้เลย เราทำได้แค่เงียบแล้วทนฟังที่เขาด่าเรา มันไม่ได้เสียใจนะ เราก็รู้ตัวว่าเราเองที่พลาด แต่มันอายค่ะ อายลูกค้าที่มาได้ยิน เราอยากลาออกมากๆ แต่ถ้าออกเลยในช่วงทดลองงานก็ไม่ได้เงินค่ะ เรามีความจำเป็นต้องใช้เงิน ก็เลยจำใจอดทนก้มหน้าฟังต่อไป สุขภาพจิตเริ่มแย่ ร้องไห้ขับรถกลับบ้านทุกวัน ไม่กล้าบอกแม่ ไม่กล้าบอกใคร กลัวคนอื่นจะมองว่าเราไม่ทนงาน เราเหนื่อยมากๆ ปั้นหน้าต่อไปไม่ไหว ตื่นเช้ามาต้องมานั่งคิดว่า วันนี้จะเจอด่าโชว์ลูกค้าไหม นี่งานหรือนรก งานสบายนะคะ แต่เพื่อนร่วมงานไม่ได้เลยค่ะ เรารู้ตัวนะคะว่าเราทำพลาด แต่เราเข้ามาทำงานได้ 4 วันเองจะใส่อารมณ์ทุกการสอนมันก็ไม่ไหว บ้างครั้งเราทำถูกแล้วแต่ยังไม่ถูกใจ ก็โดนด่าโชว์ลูกค้าเหมือนเดิม พังมากค่ะ เราก็เหนื่อยที่ต้องรองรับอารมณ์ทุกเรื่อง
*เพิ่มเติมนะคะ ตั้งแต่ต้นเดือนเปลี่ยนเด็กทดลองงานมาแล้วเกือบ 10 คน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่