คือเรื่องมีอยู่ว่าแม่ผมทิ้งผมไปตั้งแต่5-6ขวบ เพราะไปพลาดท้อง(น้องสาว)กับผู้ชายที่อื่นแล้วทิ้งผมไปนานแล้วครับ ตอนนั้นผมเคยเห็นน้องสาวแค่ตอนอยู่ในท้องแม่เท่านั้น ต่อมา7-8ปีแม่เสียไปจากอุบัติเหตุเพราะความประมาท ตอนไปงานศพแม่ถึงได้เห็นน้องสาวครั้งแรก หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจออีก4-5ปี 
จากนั้นทางบ้านผมต้องมีเรื่องไปเอาเอกสารที่บ้านแม่(บ้านที่น้องสาวอยู่)ผมจึงได้เจอน้องสาวอีกครั้ง ตอนนั้นก็ได้เฟสกันมาแต่ก็ไม่ได้คุยอะไรมาก
         หลังจากนั้นก็มีทักมาหาผมบ้างนานๆที แต่ช่วงนี้ที่น้องเริ่มโตขึ้นน่าจะ14-16ปีแล้วมั้งครับ เริ่มทักถี่ขึ้นถามไถ่บ้าง แต่จะชอบตบท้ายด้วยการขอเงิน ตอนแรกๆผมไม่ได้ให้ครับ เพราะบ้านผมก็จน ผมเองก็ยังเรียนไม่จบ เงินเรียนตัวเองยังแทบไม่พอ แต่เมื่อปลายปีที่แล้ว ตอนนี้ผมเริ่มมีงานทำแต่ก็ต้องส่งให้ตัวเองให้ครอบครัวฝั่งตัวเองไม่ได้มีเหลืออะไรมาก น้องมาขออีกผมให้ไปเพราะใกล้วันเกิดน้องก็เป็นเก็บส่วนนึงของผมจำนวนไม่มากนัก(น้องทราบแล้วว่าผมมีงานทำ) แล้วคือหลังจากนั้นครับ ก็ทักมาถี่ขึ้น จาก2ปีครั้งตอนนี้แทบอาทิตย์ละครั้ง มาถามไถ่บ้าง เล่าอะไรบ้าง แต่ก็จะมีเรื่องเดือดร้อนเรื่องเงินมาให้ผมช่วย เช่น ย่าไม่ให้เงินไปเที่ยวก็มาขอ ลืมเงิน เงินหายก็ทักมาขอ  ผมไม่รู้จะปฎิเสธยังไง ไม่สนิทกันเลยทั้งชีวิตเจอกันยังไม่ถึงวันเลย แล้วผมก็มีการมีงานทำแล้วยิ่งปฎิเสธยาก

       ครอบครัวฝั่งน้องสาวไม่ยากจนนะครับมีบ้านมีรถ บ้านน้องสาวร้านธุระกิจทำสวนไม่ได้ขัดสน ส่วนครอบครัวฝั่งผมบ้านยังไม่มีเป็นของตัวเองเลยครับเพราะพ่อทิ้งไปตั้งแต่เด็กแม่ก็ทิ้งไปอีก ก็อาศัยญาติๆอยู่
      ผมควรจะให้ไปเล็กๆน้อยๆเป็นน้ำใจหรือบอกไปตรงๆดีครับ
      ขอบคุณครับ