แรกๆเรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยมากและหลายครั้งที่จะมีคำว่า เลิกกันมั้ย ออกมาแต่เรามาคุยกันแล้วรู้สึกว่าไม่ชอบที่เวลาทะเลาะแล้วจะต้องขอเลิกตลอด พอต่อไปทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน จะไม่มีคำว่าเลิกเลย แต่หลังๆก็มีทะเลาะกันอีก แต่ต่างคนก็ต่างมีหน้าที่ของตัวเองก็รู้สึกเหนื่อยไม่อยากจะต้องมาทะเลาะกันให้เหนื่อยเพิ่ม เราสองคนก็เลยแทบไม่ทะเลาะกันเลย ถ้าถามว่ายังรักกันมั้ย มันก็ไม่หวือหวาเหมือนช่วงแรกๆ ที่บอกรักกันทุกวัน บอกคิดถึงกันตลอด เเต่เรารู้สึกว่าการกระทำของเราสองคนยังเป็นห่วงกัน มีเวลาว่างเราก็จะโทรหากัน พยายามหาเวลามาคุยกัน อยากหาเวลามาเจอกันตลอด เพราะเราสองคนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็รู้สึกว่าเราสองคนยังรักกันดี แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยอยากทะเลาะกัน ทำให้บางครั้งเราก็เก็บความรู้สึกเอาไว้ ไม่เคลียร์ปล่อยผ่าน พอมันได้มีเรื่องทะเลาะกันที มันเหมือนยิ่งคุยยิ่งแย่ แล้วต่างฝ่ายต่างก็รู้สึกเหนื่อยมากๆ จนไม่อยากจะเคลียร์ ทุกคนคิดว่าแบบนี้มันโอเคแล้วมั้ยคะ หรือเราควรปล่อยกันไป
ปล.เราเองก็ไม่ได้อยากเลิกกันนะ แต่แค่คิดว่าถ้าต่างฝ่ายต่างเหนื่อยมันควรคบกันต่อมั้ย