คือเราอายุ15ค่ะ ตั้งแต่พอเสียก็มีเรื่องหลายเรื่องเกิดขึ้นเลยค่ะ ครั้งแรกที่ไม่ชอบแม่คือตอนนั้นตอนเที่ยงนั่งยุกับพ่อแม่ไม้ได้ทำอะไรกิน แม่เลยใช้เราไปซื้อกำขเาวแต่ตอนนั้นร้อนมากและร้านไกลมากเลยอยากให้มีคนไปเป็นเพื่อนแต่ไม่มีใครไปพ่อก็บอกไม่ต้องไปแต่แม่ก้ตะโกนด่าแล้วไล่ให้ไปผูกคอตายเป็นอะไรที่หสะ่นไหวมากเลยค่ะ พอพ่อเสียแม่ก็มีคนใหม่และก็ไม่เคยทำอะไรเลยค่ะ และมีอยู่วันหนึ่งเขาจะไปทำปากแต่ไม่ได้บอกว่าจะเอาเราไปด้วยเราก้ไม่อยากไปพอเราไม่ไปเขาก้ด่าเราจากนั้นก้กระชากคอเสื้อเข้าบ้านเราเอาไม่กวาดตีบอกไม่รักดูเลี้ยงเสียข้าวสุกไม่เคยทำอะไรสักอย่างก้ไปตายไป พอโดนพูดแบบนี้บ่อยๆมันเคยคิดว่าตายๆไปคงดีที่สุดมีแต่คนใจร้าย แค่อยากมีอิสระบ้างเราผิดหรอแค่อยากมีแม่เหมือนคนอื่นบ้างค่แยคุยกันได้ทุกเรื่องค่อยให้กำลังใจ เราเกิดมาไม่เคยได้อะไรแบบนี้เลยค่ะ ตอนเด็กแข่งกีฬาชนะก้บอกแค่ฟลุคมีแต่พอที่ชมและเป็นคนสอน อย่างเทอมที่แล้วได้เกรด 3.98 ก็บอกครูเขียนให้ผิดรึป่าวคนโง่ๆแบบนี้ไม่มีทางจะได้เกรดนี้ เราโครตท้อตลอดเลย อันนี้ยังมีกำลังใจอยากอยุ่ต่อเพราะน้องเพราะสัญญากับพ่อแล้วว่าจะดูแลและไม่อยากให้น้องต้องเป้นแบบเรา แต่ถ้าไม่ไหวจิงๆก้อยากจะไปอยุ่กับพ่อไม่อยากเจออะไรแบบนี้แล้ว🙂
เกลียดแม่ตัวเองผิดมั้ย