ขอเริ่มเรื่องวันนี้เลย เราพึ่งกลับมาจากต่างจังหวัด ทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย เปิดประตูบ้านเข้ามาเสียงมาแล้ว ทั้งเสียงเพลงและเสียงคุยกันดัง ตอนนั้นเป็นเวลาทุ่มก็เกือบจะสองทุ่มแล้ว อย่างที่บอกไปเราทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย เราก็ว๊ากดังๆไปทีสองที แล้วหยิบกุญแจรถเก๋งขับออกจากบ้าน แต่ลืมกระเป๋าสตางค์ จึงกลับมาเอาอีกรอบ

คราวนี้เป็นเรื่อง

กลับเข้ามาก็ยังได้ยินเสียงดังอยู่ เราก็ว๊าก ไปอีกรอบ (ว๊าก ไม่ใช่ตะโกนด่าคำหยาบคาย เผื่อบางคนจะเข้าใจผิดว่าเราใช้คำไม่สุภาพหรือไม่)

พอขับมาได้สักพักก็มีชายขี่มอเตอร์ไซด์ตะโกนเรียกชื่อเรา บอกหยุด แล้วมาปาดหน้ารถเรา ตอนแรกจะลดกระจกไปคุยแล้ว แต่มองไปว่าชายคนนั้นในมือถือมีดอยู่
เราจึงอยู่แต่ในรถ สักพักเราจึงตัดสินใจถอยรถ เขาขี่มอเตอร์ไซค์ทำท่าจะวนตามมาเราก็เปลี่ยนเป็นเกียร์เดินหน้าขับผ่านมา เขาก็ยังตามมาเรื่อยๆ จนถึงแยกใกล้ป้อมยามของหมู่บ้าน เขาก็ตามมาอยู่พร้อมมีดในมือ เราตัดสินใจเลี้ยวขอความช่วยเหลือที่ป้อมยาม ตอนนี้คนที่ขี่มอเตอร์ไซค์ไม่อยู่แล้ว จากนั้นคนที่ป้อมแนะนำให้โทรแจ้งตำรวจ เราจึงโทรแจ้งความ แล้วรอสายตรวจมาหา หลังจากนั้นก็ไปแจ้งความที่ สน เพื่อลงบันทึกประจำว่าเราถูกคนจองที่จะทำร้าย (เราอยู่เขตหลักสี่ ถ.แจ้งวัฒนะ) ซึ่งคนที่นั้นเปยมาว่า คนห้องแถวนั้นก็มาแจ้งฯ ก่อนด้วย ยังหาว่าเรานั้นส่งเสียงดังก่อนปากงปาแก้ว ซึ่งเราไม่ได้ทำ (อันนี้ก็แล้ววิจารณ์ของแต่ละท่านก็แล้วกัน) เราก็แจ้งฯตามจริง อะไรที่ไม่ได้ทำก็คือไม่ได้ทำ เขามาแจ้งความเท็จใส่ร้ายเรา
หลังจากแจ้งความฯไป ทำให้เรารู้สึกได้ว่าแจ้งฯไม่เห็นได้อะไร เขารับแจ้งไปงั้นๆ ประชาชนก็ยังไม่สบายใจ ยังต้องพึ่งพาตัวเอง เป็นศพแล้ว เรื่องเกิดแล้วถึงตามตัวร้ายให้ ชื่อ ที่อยู่คนร้ายก็ให้ประชาชนไปหาเอาเอง

1.  เราอยากจะรู้ว่าเราจะอยู่อย่างสงบเงียบๆในบ้านตัวเองไม่ได้เลยหรือ จะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้รำคาญใจอย่างนี้อยู่เรื่อยไปเลยหรือไร

2. ประชาชนต้องพึ่งพาตัว สืบเอง ระวังตัวด้วยตัวเอง ถ้าไม่เป็นข่าวดังจะมีใครยื่นมือมาช่วยหรือ

3. อิทธิพลเป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง แต่รู้สึกได้