ขอต่อจากกระทู้ที่เคยตั้งไว้ก็เเล้วกันนะครับ. เข้าใจเสมอครับว่าการที่เราจะเจอคนที่ศีลเสมอกันมันยากจริงๆ แต่ผมก็ยังคงหาต่อไปครับ ในกระทู้นี้จะเพิ่มเติมเรื่องของคนคุยที่เคยเข้ามา มีเรื่องนึงที่ทำให้เป็นจุดที่ไปต่อไม่ได้  ตรงๆเลยคือเรื่องระยะทางครับ ส่วนตัวผมเป็นคนชอบเดินทาง ไม่กลัวอยู่แล้วครับถ้าต้องเจอคนที่อยู่ไกลจริงๆ ตัวผมอยู่ภาคใต้ครับ ถ้าเจอคนเหนือ คนอีสาน หรือคนกทม.ผมไม่ได้ติดอะไรอยู่แล้วครับ ขอแค่มีความสม่ำเสมอ มั่นคงต่อกัน รักและเป็นคู่คิดให้กัน ไม่มีเรื่องของการนอกใจ แค่นี้ แค่นี้เองก็โอเคแล้วครับสำหรับผม ถ้ามีจุดนึงที่ไม่ไหวแล้วที่ต้องห่างกัน วิธีการของตัวผมคือมาคุยกันครับ หาจุดลงตัวหรือจุดตรงกลางให้กัน ซึ่งผมมองไปถึงการไปอยู่ด้วยกันในที่ที่เขาและผมโอเคที่สุด แน่นอนอยุ่แล้วว่าความห่างไกลมันไม่ได้อยู่กับเรา 2 คนไปตลอด ขอแค่เปิดอกคุยกันแค่นั้นเองครับ
       แต่หลายคนที่เข้ามาเขาจะเห็นเรื่องนี้เป็นจุดจบของการทำความรู้จัก. หลายคนเลือกที่จะเดินออกมาจากสิ่งที่เรียกว่า "ความห่างไกล" หลายคนเลือกที่จะไม่อยู่ทำความรู้จักกัน แต่ผมยอมรับครับ เข้าใจ เคารพการตัดสินใจของพวกเขา

   ผมเลยอยากเจอคนไกลที่เปิดใจกับเรื่องระยะทางที่ห่างไกลแล้วสู้ไปด้วยกัน หาทางออกร่วมกัน จริงจัง และจริงใจต่อกันแค่นี้เองครับ ส่วนคนใต้เหมือนกันถ้าเห็นหรืออ่านกระทู้นี้แล้วโอเค อยากรู้จัก มาคุยกันได้นะครับ

    อีกนิดนึงเรื่องสเป็คเพิ่มเติมจากกระทู้ก่อนนะครับ ผมมานั่งคิด นอนคิด ตีลังกาคิด คิดๆดูแล้วผมก็ชอบผู้หญิงที่แต่งตัวเก่งเหมือนกันครับ. อย่างที่บอกไปกระทู้ก่อนคือผมเป็นคนชอบเดินเลือกซื้อหรือช่วยคนรักซื้อเสื้อผ้าด้วย (แต่ไม่ซีเรียสนะครับอันนี้)แต่งตัวไม่เก่งผมก็ไม่ติดอะไรครับผม




ขอบคุณอีกครั้งครับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆที่เข้ามาอ่านนะครับ รักทุกคนครับ ขอให้มีความสุขในวันหยุดยาวเทศกาลแบบนี้กันทุกคนเลยครับ❤🤗