เรื่องมันมีอยู่ว่า คือ เมื่อก่อนตอนเรายังไม่มีปัญหาทางการเงิน เพื่อนคนนี้ก็ชอบทักมายืมเงินเรานะ เราก็ให้ยืมตลอด ไม่เคยคิดดอกเลยสักบาท ยืมเราบ่อยมาก เกือบจะทุกเดือน แต่ด้วยความเป็นเพื่อนเราก็ไม่ได้คิดอะไร จนวันนึง เพื่อนนี้นางได้มีเงินก้อนมาทำทุน คือนางก็ปล่อยเงินกู้แหละ จนเริ่มมีเงิน เอาตรงๆคือ นางก็ไม่ขัดสนเรื่องเงินแล้ว มีอยู่มาวันนึงเรามีปัญหาเรื่องเงิน เลยทักไปว่า เออ กุขอยืม 5000 ได้ไหม สิ้นเดือนจะคืนให้ นางก็คิดดอกกับเรานะ นางคิดราย 7 วันเลย ดอกคือแบบ ก็โหด อยู่ ก็เออ เพื่อนทำธุรกิจ เลยโอเค แต่ก็มี อาการนอยด์ นะ คือ เมื่อก่อนกี่บาทกุไม่เคยคิดดอกกับเลย ก็พยายามบอกตัวเอง มองในแง่ดี ว่าเออ เพื่อนทำธุรกิจ จนวันนึง เราผิดนัดชำระ ขอเลื่อนจ่าย นางก็ปรับเรานะ เราขอเลื่อนจ่ายมา 3 วันนี้ล่ะ คือเราให้นางคิดเลยนะว่า เออ อาทิตย์ละเท่าไหร่ รวมยอดมาสิ้นเดือนเลย เอาตรงๆแหระ ดอกกับต้น คิดรายอาทิตย์ มันเท่าตัวยังไม่รวมปรับนะ พอถึงสิ้นเดือนเราเลยขอจ่ายก่อน 5000 เด่วที่เหลือเราหาจ่ายไปเอง ดูเหมือนนางจะไม่พอใจ ก็เข้าใจแหระ เงินใคร ใครก็อยากได้ แต่คือ แบบเรามนุษย์เงินเดือน เราก็อธิบายนะว่าเพราะอะไร เราไม่ได้มีเจตนาที่จะหนี อยู่แล้ว คือเพื่อนกันนะ เราไม่ได้ทวงบุญคุณหรอกนะ แต่เราแค่แบบนึกถึง เมื่อก่อน ที่เราให้ยืม จะคืนตอนไหนเราไม่เคยว่า ดอกเราก็ไม่เคยคิด ให้เราก็เคยให้นะ ให้เฉยๆ ตอนนั้น  เยอะกว่า 5000 ที่เรายืมนางส่ะอีก คือ แค่ แบบ ควรจะเลิกคบดีไหม พอเราล้มหน่อย ก็พร้อมจะเหยียบข้ามเราทันทีเลย แล้ว พฤติกรรมนางก็เปลี่ยนไปเลย แต่เราก็ยังเหมือนเดิม แต่แค่ งง ทำไมทำ เหมือนคนไม่เคยพึ่งพาอาศัยกันเลย