สวัสดีค่ะ ติดโควิดมาได้4วันแล้วค่ะคนส่วนใหญ่บอกว่าอาการจะดีขึ้นหลังจาก3-5วัน เรามีแต่หนักขึ้นๆ บอกตรงนี้เลยค่ะว่าเป็นคนที่ขี้เหงามาก ไม่ชอบห่างจากคนอื่นหรือไม่ได้คุยกับคนเป็นๆนานขนาดนี้มันทำเราเครียดและกลัววิตกมากค่ะ (ซึ่งปกติเป็นคนวิตกกังวลอยู่แล้ว)แถมอาการเราก็ไม่ค่อยโอเคอีก
7 เม.ย. เจ็บคอน้ำมูก เจอโควิด เริ่มกักตัว
8 เม.ย. ไข้ขึ้นตอนเช้าน่าจะ38อัพ เพลีย ปวดตัว
     เที่ยงไข้ลงเหลือ 37.7
9 เม.ย. ไข้37.1-37.5 มีเสลดสีขาว เจ็บคอเหมือนเป็นแผล ปวดแค่แขน แทบจะปกติ อยากไอมากเพราะคันคอ
10 เม.ย.ปวดตามาก มองไปทางไหนก็ปวด ไข้ 37.2 เสลดสีเหลืองมีเลือดเป็นเส้นๆ เจ็บคอน้อยลง แต่คันคออยากไอมากขึ้น น้ำมูกเยอะขึ้น
ตรวจ atk ตอนเช้า สองขีดแดงแปร้ด
11 เม.ย.วันนี้รู้สึกถาโถมมาก วัดไข้เที่ยงๆ 37.1 ท้องเสียเป็นน้ำ 2 ครั้ง น้ำมูกกับเสลดเยอะมากกระแอมตลอดแทบจะสำลักตลอดเวลา อยากไอ และมีอาการไอคล้ายๆกับเสมหะลงคอ สั่งน้ำมูกแรงๆแล้วเวียนหัว ทุ่มนึงมีอาการไข้ขึ้น หน้าชาเวียนหัว แขนขาชาเล็กน้อย แต่หน้าข้างซ้ายชาตลอด ยังชายิบๆอยู่ จนถึงตอนเขียนกระทู้นี้อยู่เลยค่ะ จมูกไม่ได้กลิ่นตอนทุ่มสองทุ่ม
เค้ามีแต่คนอาการดีขึ้นเรามาเต็มเลยค่ะมาทุกอาการเราท้อ เรากลัวและกังวลมาก กลัวจะไม่ตื่นอีกหรือตื่นมาหน้าเป็นอัมพาตมั้งล่ะ เรากลัวที่อยู่คนเดียวค่ะ จิตใจห่อเหี่ยวมากจนเอาไปลงกับคนที่รักค่ะ เห้อคิดซะว่าเป็นกระทู้ระบายนะคะ ถ้าใครติดอยู่ตอนนี้ก็ขอให้หายไวๆนะคะ ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมจะมาอัพเดทเผื่อเป็นปะโยชน์ต่อคนอื่นค่ะ