เรากับเพื่อนคนนี้(ชื่อส้มนามสมมติ)คบกันมาตั้งแต่ม.2จนตอนนี้มหาลัยปี2แล้วค่ะไปเที่ยวด้วยกันไปบ้านกินนอนด้วยกันรู้นิสัยกันพอม.ปลายเราอยู่คนละรร.กัน(แต่ยังคบกันปกติเที่ยวกินด่ากันคุยกันทะเลาะกันปกติแต่ไม่มีแค้นหรือฝังใจอะไรสไตล์วัยรุ่น) พอมหาลัยเราทำแบรนเสื้อผ้าขายออนไลน์กับของกินในไลน์แมนก็มีเงินใช้มีเงินซื้อของเเล้วเพื่อนคนนี้ก็เริ่มชวนเที่ยวแบบที่ใช้เงินเยอะๆละให้เราจ่าย เช่นเราอยากกินย่างเนยเราจะเลี้ยงส้มเพราะแบบเออช่วงนี้ไม่ค่อยเจอกันละส้มบอกไม่เอาเบื่อแล้วเราเลยถาม ไปกินมาตอนไหนถึงเบื่อ ส้มบอกไม่เอาๆๆ ส้มลากเราไปร้านอาหารญี่ปุ่นเราก็แบบเออๆอยสกถ่ายรูปสวยยอมไปกินนางบอกหารครึ่ง พอเสร็จ1,800 ส้มบอกมีเงินสดไม่พอให้เราจ่ายก่อนเราเลยออก 1,200 บอกส้มออก600ก็ได้ นางออกนะ600แต่ทำหน้าเหวี่ยงเดินออกไปไม่รอเราคุยด้วยก็ตอบนิดๆห้วนๆเราเลยบอก เป็นไรกะอีแค่600กูออกตั้งเยอะละเป็นคนลากกูมาเองนะ ละนางเดินออกจากห้างเลยจ้า(เรื่องนี้เกิดปี63 พอ3วันก็คืนดีกันกลับมาคุยกันเล่นกันเหมือนเดิม)

พอ 9/3/65 คิดถึงไงเลยชวนมานอนคอนโดมาถึงกระโดนขึ้นเตียงมาเหยียบหัวนอนเราเราเลยแซวขำๆว่า แหมมคุณนายยังไม่ล้างมือเลยนะ พอมืดๆนางหิวเราก็เออเพื่อหิวเลยสั่งของให้กินก่อนสั่งก็ถามนะ เอานี่มั้ยกินไหนเลือกมาๆนางกดไป300กว่าเราก็หิวเลยแบบเออมปร.กินด้วย พอสั่งมาก็บ่นไม่ชอบ ไม่อร่อย ไม่น่ากินละเงินเราอะเสียความรู้สึกที่เราตั้งใจเลือกร้านละได้มากลับบอกไม่น่ากิน เราเลยบอกนางงั้นมีงกินนี่(ยำมาม่า)สั่งมาอะนางกินแต่หมู กุ้ง หมูยอ อห.เงินกูถ้าไม่กินอะไรทำไมไม่บอกร้านเกือบร้อย 2ทุ่ม ละนางก็กลับบ้าน

ล่าสุด11/4/65 นางอยากกินขนมที่เราขายนางสั่งยอด400 แต่โอนมาพันนึงนางบอกให้ๆเราคิดว่าสงสัยคงคิดได้แหละติดหนี้เราเยอะ555 พอเย็นๆนางเอาไปพูดว่าร้านเราไม่ทอนเงินลูกค้าเราเลยไม่ทนไปหานางถึงบ้านละถาม เป็นมากป่าวหลายรอบละนะบลาๆๆๆ นางบอกก็เลิกคบไปดิเราตัดสินใจจบเพื่อนอค่นี้พอละเอา600เงินทอนวางให้ พอหลัง3-4ชม.นางลงตอรี่ว่า เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายากแคปชั่นเศร้าบลาๆรับบทนางถูกกระทำ (นางไม่มีเพื่อนสนิทกลุ่มประจำ) อยู่กับเรามาตลอดติด0 ติดร. เงินไม่พอ เราไม่เคยทิ้งนางเลย คณิตเราโง่ๆยังช่วยนางแก้จนจบม.3