ผมเคยเล่าในพันทิปไปสองครั้ง
■ ครั้งแรกคือ ช่างมาส่งตู้แบบบิลท์อิน แล้วลิ้นชักยาวไปเล็กน้อย
ช่างสูงอายุหยิบเลื่อยออกมาเลื่อยส่วนปลายทิ้งทันทีโดย
ส่วนที่ทิ้งไปมีความหนาเพียง 1 มม. เท่านั้น แต่ยาวเท่าความกว้างลิ้นชัก
และไม่หัก!
■ ครั้งที่สอง คือเด็กวัยรุ่นในอู่ถูกเรียกมาทำซิลิโคนของของบังโคลนรถ
เพราะบังเอิญเดินผ่านมาพอดี น้องลากแถบกาวกระดาษ และบีบซิลิโคนอย่างเปอร์เฟคท์
จากนั้นก็ดึงแถบกาวออก เดินจากไป โดยใช้เวลาไม่ถึงหนี่งนาที !
สำหรับวันนี้ ผมอยากเล่าเหตุการณ์ที่ผมเคยเจอเมื่อราวสิบปีก่อน
ตอนนั้นหน่วยงานของผมกำลังสร้างตึกสิบชั้น ติดกับตึกที่ผมทำงานอยู่บนชั้นหก
ตึกนั้นสร้างชั้นต่างๆ เสร็จไปบางส่วน แต่ยังสร้างบันไดไม่เสร็จ
บางช่วงเป็นบ้นไดไม้พาดเอาหยาบๆ ส่วนตึกของผมมีลิฟต์ใช้
ตึกทั้งสองห่างกันประมาณสามเมตร
ปกติหลังจากให้บริการเสร็จ เจ้าหน้าที่ผมจะนั่งทานเข้าเที่ยง ตรงระเบียงของชั้นหก
ซึ่งอยู่ใกล้กับชั้นหกของตึกที่กำลังก่อสร้าง บางทีผมก็ไปแจมด้วย
วันนั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยงเศษ เจ้าหน้าที่ก็ตั้งวงกินข้าว
มีเสียงตะโกนจากฝั่งตึกสร้างใหม่ว่า "พี่ครับๆ ผมขอลงทางตึกพี่ได้ไหม
ทางฝั่งผมเขากำลังซ่อมบันไดอยู่" เมื่อผมอนุญาต
คนงานคนหนึ่งก็เอาบันไดพาดระหว่างกันสาดชั้นหกของทั้งสองตึก เสริมด้วยไม้กระดาน
หนึ่งแผ่น จากนั้นคนงานราวๆ 6-7 คน ก็เดินมาบนสะพานแบบชิวๆ ทีละคน มีทั้งชาย หญิง
วัยรุ่น และคนแก่
ทุกคนเดินมาอย่างปราศจากความตื่นเต้นใดๆ ไม่มีราวจับและด้านล่างก็ไม่มีอะไรรองรับ !
จากนั้นก็ขอบคุณและเดินจากไป
หากใตรเจอเหตุการณ์น่าประทับใจที่เรียกว่า "ขั้นเทพ" ลองเล่าให้ฟังบ้างครับ
อยากแลกเปลี่ยน
คุณเคยเจอคนที่เก่งในระดับที่เรียกว่าขั้นเทพหรือไม่? ลองมาเล่าสู่กันฟัง
■ ครั้งแรกคือ ช่างมาส่งตู้แบบบิลท์อิน แล้วลิ้นชักยาวไปเล็กน้อย
ช่างสูงอายุหยิบเลื่อยออกมาเลื่อยส่วนปลายทิ้งทันทีโดย
ส่วนที่ทิ้งไปมีความหนาเพียง 1 มม. เท่านั้น แต่ยาวเท่าความกว้างลิ้นชัก
และไม่หัก!
■ ครั้งที่สอง คือเด็กวัยรุ่นในอู่ถูกเรียกมาทำซิลิโคนของของบังโคลนรถ
เพราะบังเอิญเดินผ่านมาพอดี น้องลากแถบกาวกระดาษ และบีบซิลิโคนอย่างเปอร์เฟคท์
จากนั้นก็ดึงแถบกาวออก เดินจากไป โดยใช้เวลาไม่ถึงหนี่งนาที !
สำหรับวันนี้ ผมอยากเล่าเหตุการณ์ที่ผมเคยเจอเมื่อราวสิบปีก่อน
ตอนนั้นหน่วยงานของผมกำลังสร้างตึกสิบชั้น ติดกับตึกที่ผมทำงานอยู่บนชั้นหก
ตึกนั้นสร้างชั้นต่างๆ เสร็จไปบางส่วน แต่ยังสร้างบันไดไม่เสร็จ
บางช่วงเป็นบ้นไดไม้พาดเอาหยาบๆ ส่วนตึกของผมมีลิฟต์ใช้
ตึกทั้งสองห่างกันประมาณสามเมตร
ปกติหลังจากให้บริการเสร็จ เจ้าหน้าที่ผมจะนั่งทานเข้าเที่ยง ตรงระเบียงของชั้นหก
ซึ่งอยู่ใกล้กับชั้นหกของตึกที่กำลังก่อสร้าง บางทีผมก็ไปแจมด้วย
วันนั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยงเศษ เจ้าหน้าที่ก็ตั้งวงกินข้าว
มีเสียงตะโกนจากฝั่งตึกสร้างใหม่ว่า "พี่ครับๆ ผมขอลงทางตึกพี่ได้ไหม
ทางฝั่งผมเขากำลังซ่อมบันไดอยู่" เมื่อผมอนุญาต
คนงานคนหนึ่งก็เอาบันไดพาดระหว่างกันสาดชั้นหกของทั้งสองตึก เสริมด้วยไม้กระดาน
หนึ่งแผ่น จากนั้นคนงานราวๆ 6-7 คน ก็เดินมาบนสะพานแบบชิวๆ ทีละคน มีทั้งชาย หญิง
วัยรุ่น และคนแก่
ทุกคนเดินมาอย่างปราศจากความตื่นเต้นใดๆ ไม่มีราวจับและด้านล่างก็ไม่มีอะไรรองรับ !
จากนั้นก็ขอบคุณและเดินจากไป
หากใตรเจอเหตุการณ์น่าประทับใจที่เรียกว่า "ขั้นเทพ" ลองเล่าให้ฟังบ้างครับ
อยากแลกเปลี่ยน