เวลาที่ผมอยู่กับคนอื่นผมยิ้มหัวเราะตลอดแต่พอความรู้สึกจริงๆมันกลับเหนื่อยเศร้าและคิดลบตลอดเวลา ผมเคยได้รับการรักษาจสกคุณหมอจิตเวชมาแล้ว แต่ผมหยุดยาด้วยตัวเองเพราะมันทำให้ผมกดประสาท แต่ครอบครัวก็ยังคงทำให้ผมอยากออกจากบ้าน ไม่ต้องการกลับไปอีก มันแย่มาก ผมเคยคิดจะจบชีวิตตัวเองแต่ทำไม่ได้ใช่ครับทุกวันนี้ก็ยังคงมีความคิดแบบนี้ ผมอยากตายมากๆเลยครับมันคงเป็นวิธีเดียวที่จะจบปัญหาทุกๆอย่างได้ ทั่งภาระครอบครัว ไม่ต้องให้ใครมาเป็นห่วง ผมอยากหายนะครับ พยายามมากๆแล้ว แต่เหมือนไม่มีอะไรดีขึ้นเลยผมควรจะทำยังไงกับผมดี ผมอยากได้คำปรึกษามากๆเลยครับ