ผมมีหน้าที่ซื้อผ้าอนามัยเข้าบ้าน เป็นการซื้อด้วยเงินผม ซื้อให้กับคนในบ้านที่ผมไม่ได้ผลประโยชน์สมกัน

ปัจจุบันมีร้านค้าปลีกท้องถิ่นที่ผ้าอนามัยติดราคาถูกกว่าร้านสะดวกซื้อชื่อดัง แต่ถ้าร้านสะดวกซื้อจัดโปร ผมก็กดซื้อให้เขาขี่รถมาส่ง

คนที่สั่งผมให้ทำแบบนี้ แค่ผ้าอนามัยใช้ไปครึ่งห่อ (ห่อละเกือบยี่สิบชิ้น) ก็อ้าปากสั่งผมแล้ว เท่าที่สังเกต เขาจะหยิบไปวันละหนึ่งส่วนสี่ห่อในวันทำงาน แต่ตอนอยู่บ้านก็แผ่นเดียวทั้งวัน แล้วเขาจะเป็นคนที่ชอบใช้ผ้าอนามัยราคาเฉียดร้อยบาทต่อห่อ ไม่มีเลยที่จะใช้ราคาห่อละสามสิบสี่สิบบาท

วันนี้ผมก็ไปขนผ้าอนามัยเข้าบ้าน แต่บังเอิญ วันนี้ ผมเปิดเจอคลิปรายการทีวีช่องสาธารณะ ที่เสนอเรื่องผ้าอนามัย และก็ห้อยท้ายเรื่อง เด็กในบางประเทศในช่วงที่มีรอบเดือนจะไม่ไปโรงเรียนเพราะไม่มีผ้าอนามัยใส่

ผมไม่เคยเจอข่าวทีวี เรื่อง เด็กไทย เป็นเมนส์ ไม่ไปเรียน เพราะไม่มีผ้าอนามัยใส่

ผมเห็นแต่โฆษณาผ้าอนามัยตามทีวีที่ดูแล้วเกิดความรู้สึกว่า ถ้าตัดหน้าพรีเซนเตอร์ออกไป แล้วพิจารณาเอาว่า ผ้าอนามัยนี้มีจุดขายที่คุณภาพ คู่ควรราคาชิ้นละเกือบสิบบาท ไม่มีเลยมั๊ง ที่จะมีโฆษณาผ้าอนามัยตามทีวีที่ชูจุดเด่นว่าถูกเงินสุดๆ

ผมอนุมานเอาว่า บ้านเราผลิตผ้าอนามัยเอง พวกมีคุณภาพพอใช้ได้ชิ้นละสามถึงหกชั่วโมง เลยขายได้ถูก ทุกคนเข้าถึงได้ ส่วนพวกที่แพงหน่อยก็ตอบสนองคนมีเงินได้ไม่ขาดไม่เกิน

ผมสงสัยว่า เราเคยมีสื่อทีวี ทำข่าวลักษณะที่กล่าวตามหัวข้อกระทู้หรือไม่