เลี้ยงลูก Full-time มาจนลูก 2 ขวบ 6 เดือนแล้วค่ะ
FULL-time คือ แม่เลี้ยงคนเดียว มีพ่อพาลูกไปเดินเล่นนอกบ้านช่วงเช้าวันละ 1 ชั่วโมง ไม่มีคนอื่นมาเปลี่ยนมือ แม่ทำกับข้าว 3 มื้อ + ทำงานบ้าน

พ่อทำงานกลับดึก กลับมาถึงแม่ก็หลับไปแล้ว ตอนนี้เรากำลังอยากตายค่ะ!!! ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน อยู่ดีๆก็รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลย ไม่มีกะใจจะเลี้ยงลูก ไม่มีความหวังในชีวิต ไม่รู้จะทำไงต่อไปกับชีวิตดี เคว้งๆ แล้วก็เริ่มดุลูกบ่อยขึ้น รู้สึกผิดกับตัวเองยิ่งขึ้นไปอีก คิดว่าเราเลี้ยงเขาไม่ดีพอ ลูกก็ไม่รู้เป็นอะไรเดี๋ยวนี้ชอบพูดไม่รู้เรื่อง พอไม่พอใจก็โวยวาย ต้องการความสนใจจากแม่ตลอดเวลา ถามทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว แม่ไม่ให้ลูกดูจอเลยนะคะ อ่านนิทานวันละชั่วโมง พาลูกเล่นทำกิจกรรมด้วยกันตลอด เราทุ่มเวลาทั้งหมดให้ลูกมาก ปกติไม่เคยตีไม่ค่อยดุ แต่ช่วงนี้เราเหมือนผีเข้าค่ะ ดุนางบ่อยหรือเพราะลูกช่วงนี้ก็เปลี่ยนไปเป็นเด็กเอาแต่ใจเราเลยดุบ่อยก็ไม่รู้

เราเหนื่อยมากค่ะกับชีวิตกับทุกอย่าง สามีก็คงหนักสำหรับเขา ตั้งแต่มีโควิดธุรกิจก็ไม่ค่อยดี เลยต้องทำงานหนักขึ้นมากจนไม่มีเวลาคุยกัน พอคุยทีก็มีแต่เรื่องหนักๆ เราเลยพาลไม่อยากคุยกับสามี ทุกวันนี้จะเงียบอย่างเดียวแล้วเก็บทุกอย่างไว้ข้างใน

แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ เราอยากตายไปให้พ้นๆ 🥲 เราจะทำยังไงดีคะ ความตายน่ากลัวมากไหม มีใครที่แม่หรือพ่อเสียตั้งแต่ยังเล็กบ้างคะ ชีวิตแย่ไหม?? มาแชร์กันหน่อยค่ะ