คือว่า เราอะมีเพื่อนคนนึงที่คบกันมาตั้งแต่ม.1ค่ะ เขาเป็นผู้ชายเงียบๆ เรากับเขากลับบ้านทางเดียวกันค่ะก็เลยเจอกันบ่อยๆ จนมีความรู้สึกชอบ ด้วยความตอนนั้นเด็กอะ เก็บความรู้สึกไม่ค่อยอยู่ก็เลยไปบอกชอบมันค่ะ🤣 สรุปมันก็ชอบเราเหมือนกัน กลายเป็นคบกันแบบงงๆ แต่ก็คบกันไม่นานก็มีเรื่องให้ต้องเลิกเพราะทางบ้านบอกว่าพวกเรายังเด็กเกินไปค่ะ ตอนนั้นไม่ฟังก็ยังฝืนคบต่อ แต่เราทนไม่ไหวเลยขอเลิกไปค่ะ พวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกันต่อนะคะ แต่ในใจเรานี่อึดอัดมากค่ะ ชอบมันมาตลอดไม่รู้จะทำยังไง มันก็เป็นคนเงียบๆ เราเลยไม่รู้ว่ามันรู้สึกยังไงกับเรากันแน่ จนขึ้นม.6 ก็ไม่ได้บอกมันสักทีแล้วก็แยกย้ายกันไปค่ะ🥲 พอขึ้นปี1ก็เริ่มห่างหายกันเพราะงานที่มอเยอะมากๆทั้งคู่ เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วเวลาเปิดแชทคุยกันเราก็เป็นคนทักไปก่อนตลอด ไอเราก็เลยนึกว่ามันคงไม่ชอบเราแล้วแหละ เราเลยพยายามเลิกชอบมันค่ะ แล้วก็มีรุ่นพี่คนนึงทักมาขอเป็นแฟนค่ะ เราก็เลยคิดว่าจะคบรุ่นพี่คนนั้นเพื่อให้ลืมมัน แต่ก็ทำไม่ได้สุดท้ายคบกันแค่2อาทิตย์ก็เลิกกันค่ะ มันก็รู้นะคะแต่ก็ไม่เห็นแสดงอาการอะไร จนเพื่อนสนิทมันมาบอกว่าตอนม.ปลายมันเคยพูดว่าชอบเรา เราตกใจมากค่ะ เพราะมันไม่แสดงอาการอะไรให้เห็นเลย มีเราเขินอยู่ฝ่ายเดียว มองจากหน้าโรงเรียนยังรู้เลยค่ะว่าเราชอบ🤣 เพื่อนทั้งชั้นคือรู้กันหมด แต่มันก็ไม่ขอเราเป็นแฟนหรือทำอะไรสักอย่างเลยค่ะ🥲 เราต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อนตลอด เอาจริงๆจับมือกันยังไม่เรยเลยค่ะ😂
เพื่อนสนิทมันบอกแนะนำให้เราไปพูดกับมันตรงๆว่าชอบอยู่มั้ยจะเอายังไงกันแน่ คบไม่คบ?
เราควรบอกชอบมันยังไงดีคะ ทำตัวไม่ถูกเลย
ไม่สิเราควรบอกชอบมันรึป่าว กลัวมันจะปฏิเสธจนไม่กล้ามองหน้ากัน เป็นเพื่อนแล้วอึดอัดเหมือนตอนแรกที่เลิก เราควรทำยังไงดีคะ หรือว่าปล่อยไปทั้งอย่างนี้แล้วเลิกชอบมันไป เป็นเพื่อนต่อไปจะดีกว่า