คือ เพื่อนเราบ่นกับเราว่าเราอะ เวลาชวนไปไหนไม่ไป ที่คนอื่นชวนไปชวนแล้วชอบทำเหมือนไม่เต็มใจเป็นต้น เราอยากพูดมากแต่เรารู้ว่าพูดไปเพื่อนควไม่ฟังเพราะปกตินางก็ไม่ค่อยฟัง ความจริงคือ เวลาเขาชวนเราก็อยากไปมาก แต่ที่บ้านเป็นค่อยข้างหัวโบราณ ดุ บางทีเราอยากไปเที่ยวเหมือนเพื่อนนะแต่เรารู้ว่าบางครั้งเราก็ไม่มีเงิน จะให้เพื่อนออกให้ก็เกรงใจ แถมจะออกไปบ่อยๆ ไกลๆ ที่บ้านก็ด่าแล้วเราก็กลัวคนที่บ้านมาก ปกติเพื่อนชอบชวนไปเที่ยวแล้วมันค่อนข้างไกล เราก็ไม่อยากไปเพราะคนที่บ้านชอบด่า แล้วเราไม่ชอบขอเงินคนในบ้านเพราะรู้สึกว่าเกรงใจ แถมชอบบ่นเรื่องเงินเลยไม่อยากขอ แล้วที่คนอื่นชวนแล้วไป เราไม่ได้ไปตลอด ขึ้นอยู่กับเวลาสถานที่ ถ้าสรุปไปร.รไปทำนูนทำนี้ช่วยก็โอเคเราไปด้วยได้ บางครั้งเราอยากไปซื้อของแต่ที่บ้านไม่ยอมพาไป จะให้เพื่อนไปก็เกรงใจ เพราะค่านํ้าก็แพงบ้านเราไกลจากบ้านเพื่อนด้วย ที่เพื่อนคนหนึ่งชวนไปตลาดแล้วเราไปก็เพราะว่าเป็นทางผ่านบ้านเรา แถมทางเดียวกันเลยคิดว่าไม่เป็นไรเราก็ยอมไป ที่เพื่อนคนนี้ขอให้ช่วยงานเรายอมเพราะว่านานๆทีมันจะขอร้อง แถมงานที่เสร็จจะไปส่งร.รต่อเห็นส่าทางเดียวกันก็เลยขอติดไปด้วย ที่ให้คนอื่นยืมเงินตอนแรกไม่ได้ยินยอมบางครั้งเราก้ไม่ให้เลย ที่ไม่อยากให้ยืมเพราะเราเก็บอะเก็บแบบไปร.ร เราแทบไม่ได้กินนํ้ากินขนม ของเพื่อนก้ไม่เคยแย่งไม่เคยยืม ต้องให้จำเป็นก็ไม่เคย มีหลายเรื่องมากที่เราไม่โอเคแต่ก้ไม่เคยบอกเพราะพยายามเข้าใจ แต่เพื่อนชอบพูดว่าเข้าใจแต่จริงๆแล้วเขาไม่เข้าใจ ที่เราไม่ยอมให้ถ่ายรุปให้เพราะเราเป้นคนไม่มั่นใจในตัวเองถึงปากจะบอกว่าตัวเองสวยแค่ไหนก็ตาม ไม่ให้ถ่ายเพราะบางทีเพื่อนถ่ายไม่ถูกใจ แถมที่บางครั้งถ่ายรูปให้คนอื่นโดยไม่บ่น จริงๆแล้วเพราะเขาเวลาถ่ายชอบบ่นว่าอันนี้อ้วน ดำ ไม่สวย อันนี้เข้าใจอยู่แต่ตัวเองถ่ายกล้องหน้าเราไม่เห็นด้วยว่ามันมุนเป้นอย่างไงอะไรยังไง คนอื่นที่เขาถ่ายกล้องหน้าเราบ่นหมด ขอถ่ายรูปบ่อยก้บ่น บางทีเรารีบแต่เพื่อนคนนี้ก็ยังถ่ายรุป ไม่รีบเราต้องรีบเพราะกลัวว่าจะมืดคนที่บ้านจะด่า วันที่ไปวันเกิดไม่ใช่ไม่อยากไปแต่เพราะกืนหลังเลิกเรียนเราก็ไม่อยากไป เพราะนอกจากจะดึกแล้วยังไกลมาก แถมวันนั้นคนที่บ้านมีงานพอเรากลับไปก็โดนบ่นชุดใหญ่ มันหลายเรื่องมาก ที่คนนี้ทำได้แต่คนนี้ทำไม่ได้ เพราะนิสัยด้วย เวลาด้วย สถานที่ สถานการณ์ ตอนนี้เครียดจนอยากร้องไห้เลย ให้พูดหมดคงยาวมากกกกกกก อึดอัดมาตอนตลอด  3-4 ปีแต่เราพยายามลืมๆและอดทน....