แฟนกับเราอายุต่างกัน25ปีพี่เค้าอายุเยอะมากๆแล้วค่ะ มีความรับผิดชอบดี เป็นคนดีมาก ส่วนเราเองยังมีความเป็นเด็กที่ปรับปรุงตัวเองจนมาไกลมากแล้ว เพราะก็เป็นวัยกลางคนแล้ว ลดความงี่เง่า เอาแต่ใจไปแทบจะหมด เร็วๆนี้แฟนคุยเรื่องจะมาขอแต่งงานหลังจากดูใจกันมาพักใหญ่ๆ แฟนมีลูกติด3คน เป็นลูกต่างแม่2คน เราเองก็มีลูกติดคนนึงยังเด็กมาก แฟนเก่าพี่เค้าเสียไปได้2ปีก่อนเค้าไม่เคยลืมเค้ารักของเค้ามากอยู่ด้วยกันมานานเราเข้าใจเค้ามสกๆตรงส่วนนี้ ซึ่งตอนแรกเค้าไม่กล้าที่จะจีบเรา ไม่กล้ามีความรักใหม่เพราะเค้ารักแฟนคนนี้เค้ามาก เค้าฝังใจว่าจะไม่มีใครใหม่ ไม่อยากให้ลูกเสียใจและยังฝังใจคิดถึงแฟนเก่าอาจจะมีความคิดร่วมสมัยแต่หัวโบราณนิดๆตามวัย พี่เค้าเป็นคนที่รักใครรักจริงทุ่มเทได้ทุกอย่างเพื่อคนที่รักดูแลไปถึงครอบครัวแฟนเก่าด้วย ปัจจุบันเค้าก็ส่งเงินให้แม่แฟนที่เสียไปอยู่และคงจะดูแลจนถึงที่สุด ตรงนี้เราไม่ติดเพราะหลายๆเหตุผล ก่อนหน้านี้เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้า เลย เรามีสเปกว่าถึงเราจะมีลูกติดแต่เราอยากเจอคนที่ไม่มีพันธะมากกว่า(ความชอบส่วนตัว) แทบจะไม่คิดอะไรระหว่างเรากับเค้าเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่รู้จักกันมาเราจะเป็นห่วงในฐานะที่เค้าเล่าความทุกข์ใจ มีความคิดถึงสมัยที่เคยอยู่ด้วยกันกับแฟนเก่าให้เราฟัง เค้าดูจมกับอดีตมากจนน่าเป็นห่วงในบางที บางครั้งเราเหมือนเป็นที่ปรึกษา คุยกันด้วยความหวังดี แต่ระหว่างที่รู้จักกันเราสัมผัสได้ว่าเค้าทำอะไรเพื่อเรามากมาย เพื่อครอบครัวเราด้วยไหนจะภาระความรับผิดชอบของเค้าก็ไม่น้อย แต่ทางเราเค้าก็ทำได้ดีมากเลย มากจนแทบจะตอบแทนความดีคืนไม่ไหว จนช่วงหลังๆเกิดความสนิทกัน มันผูกพัน เราถามเค้าบ้างว่าจีบรึเปล่า ที่ผ่านมาเค้าปฏิเสธตลอด  แต่เราพอจะดูออก จนช่วงหลังมานี้พี่เค้าจะพูดทีเล่นทีจริงตลอดปนกล้าๆกลัวๆกับคำตอบ สุดท้ายเราตอบรับเป็นแฟนพี่เค้าไป เพราะเราเองก็คิดมาซักพักว่าถ้าเค้าจีบเราคงไม่ติดขัดอะไรเลย เพราะความดีที่เค้ามีให้ล้วนๆ 

      เค้ามีแพลนจะไปญี่ปุ่นกับลูกๆเค้า เค้ารับปากกันไว้ อาจจะตั้งแต่แฟนเก่าเค้ายังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเราเองก็ยังไม่เคยไปต่างประเทศความรู้สึกลึกๆอยากมีโอกาสไปเที่ยวบ้างมานานแล้ว เราไม่ได้ขัดสนนะแต่ขาดเพื่อนขาดความกล้า ไม่มีเพื่อนไปด้วยก็เลยกลัวจะรำบากรอบด้าน แถมตอนนี้เพื่อนก็มีครอบครัวกันหมด...คิดลึกๆว่าอยากมีคนรักที่เรามีโอกาสไปในที่ๆไม่เคยไปด้วยกัน ที่ผ่านมาเค้าเล่าให้ฟังบ่อยๆว่า เค้าพาครอบครัวไปเที่ยวกันเป็นตลอด ก่อนหน้านี้หลังจากที่รู้สึกว่าเค้ารุกๆในการเอาใจใส่เรามากๆจนเราเริ่มหวั่นๆ เราก็มีส่องๆชีวิตเค้าบ้าง คือมันดูอบอุ่น มีรูปความสุข เอาเป็นว่าน่าอิจฉามากๆในฐานะที่เราเป็นแค่คนรู้จักช่วงก่อนหน้านี้ เราเองเห็นใจ และไม่ได้รู้สึกอะไรในตอนแรก แต่ตั้งแต่เราตอบรับว่าจะคบกับพี่เค้า รับว่าจะแต่งงาน หลายๆอย่างที่เราเคยฟังผ่านๆมันกลับเข้ามาในหัว มันรู้สึกอิจฉา จุกๆ หวั่นใจ รู้สึกว่าเราจะทำยังไงถ้าเค้าต้องไปที่เดิมๆ เค้าจะไปเที่ยวตปท. เค้าอาจจะเที่ยวเพื่อรำลึกความหลังระหว่างครอบครัวด้วยก็ได้(เราคิดไปเองล่วงหน้าแล้ว) ตัวเราเองถ้าถึงๆวันนั้น ก็ยังไม่รู้เลยว่าเค้าจะชวนเรามั้ย ไม่ว่าจะแบบไหนมันก็รู้สึกจุกๆ เราคิดไว้ว่าถ้ามีคำชวน เราคงไม่อยากไป คงจะอ้างๆไป เราอยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเค้านะ เหมือนกับที่ผ่านมาเราพาเค้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเราตลอด แต่กำลังสับสนกับอารมณ์ตัวเองและความต้องการมากตอนนี้ แอบมีมารในหัวนิดๆ เราบอกเค้าเสมอ ว่าแฟนเก่าพี่เค้าไม่ได้ผิดอะไร ไม่ได้มีอะไรที่เราต้องไปหึงหวง เค้าน่าเห็นใจเค้าเองก็คงไม่อยากจากกันไปหรอก 

อยากจะถามว่า เราจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง ถ้าถึงวันที่เค้าจะไปที่ๆนั้น พาลูกๆเค้าไปเราต้องนิ่งๆเฉยๆ รึเปล่า ไม่ไปด้วย เราเป็นคนปากหนัก อยากทำอะไรเราไม่ค่อยอยากที่จะพูดเท่าไหร่ เรื่องความรู้สึก สถานที่ที่อยากไป หรืออะไรต่ออะไรที่มันแตกต่างจากที่เราทำประจำ