ขอเกริ่นก่อนนะคะ จขกท.อายุ26ปี เคยแต่งงานมาก่อนทั้งชีวิตเคยมีแฟนและสามีแค่คนเดียวค่ะ แต่ปัจจุบันได้หย่าร้างกันไปได้ประมาณ1ปีแล้ว เหตุผลเพราะต่างคนต่างไม่ได้รักกันแล้ว และความคิดเราไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่ โดยที่จขกท.ไม่ได้มีใครใหม่อีกนะคะ หลังจากนั้นได้ตัดสินใจเรียนต่อในสิ่งที่ตนเองชอบและพยายามพัฒนาตัวเองในด้านต่างๆอยู่เสมอ ด้วยความที่จขกท.เป็นผู้หญิงตัวเล็ก ผิวขาว ไม่สวยมากนะคะ แต่ค่อนข้างเป็นคนที่ดูแลตัวเอง รักสวยรักงาม ดังนั้นจึงมีคนพยายามเข้ามาจีบ และพยายามเข้ามาคุยหลายคน แต่จขกท.ก็ไม่ได้เลือกที่จะคบกับใคร ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะเป็นคนที่ค่อนข้างเลือกเยอะ ดูหลายอย่างทั้งไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิต ทัศนคติ การศึกษา บุคลิกภาพ ความเป็นผู้นำ ถ้าแชทกันก็จะดูที่การใช้ภาษาไทยก่อนเลยเป็นอันดับแรก ที่ต้องดูหลายอย่าง เพราะเคยคุยกับคนที่ไลฟ์สไตล์ไม่ตรงกันแล้ว คุยไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ เพื่อนร่วมงานเคยบอกกับจขกท.ว่า "ถ้าจขกท.ยังคงเลือกเยอะแบบนี้ จขกท.อาจจะขึ้นคานนะ'' ซึ่งจริงๆแล้ว ในความคิดของจขกท.คิดว่าไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไรเลย เงินเราก็หาเองได้ สามารถใช้ชีวิตคนเดียวได้ เรียกได้ว่าสามารถดูแลตัวเองได้ในระดับหนึ่ง
        มาเข้าเรื่องกันเลยนะคะ หลังจากหย่าร้างแล้ว จขกท.ได้ย้ายที่อยู่มาอาศัยอยู่คอนโดแห่งหนึ่งในเขตปริมลฑล การใช้ชีวิตเช้าไปทำงาน เย็นกลับคอนโด จขกท.เป็นคนไม่เที่ยว ไม่ดื่มค่ะ ระหว่างทางกลับจากทำงานนั้นได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เราอยู่คอนโดเดียวกันชั้นเดียวกันค่ะ (แต่ไม่ทราบว่าห้องไหนนะคะ) เค้าเป็นคนที่ดูดีมาก รูปร่างสูงโปร่ง แม้ไม่เคยเห็นเค้าเปิดแมสแต่ดูผ่านๆก็รู้ว่าเค้าเป็นคนที่หน้าตาดี บ่อยครั้งที่มักจะเห็นเค้ามายืนคุยกับคุณป้าร้านขายของ ด้านล่างคอนโด ที่เห็นเพราะร้านขายของ ของคุณป้าอยู่ตรงกับลิฟท์ฝั่งที่จขกท.มักใช้ประจำพอดีค่ะ ช่วงแรกจขกท.ไม่ได้คิดอะไรนะคะ คิดแค่ว่าเค้าคนนี้ดูดีจัง บุคลิกดีมาก จนมาเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้นจขกท.ก็ได้เดินทางไปทำงานปรกติ แต่วันนี้ได้เจอเค้าคนนั้นมายืนรอลิฟท์ด้วย จังหวะที่เดินมาถึงสบตาเค้า1ครั้ง แล้วจขกท.ก็หลบตา ตอนอยู่ในลิฟท์แอบหายใจไม่ทั่วท้องนิดหน่อยค่ะ 55 ไม่รู้เพราะอะไรนะคะ หลังจากนั้นต่างคนต่างแยกย้ายค่ะ ด้วยความที่จขกท.เผื่อเวลาทำงานจึงมีเวลาแวะซื้อกาแฟร้านโปรด เมื่อซื้อกาแฟเสร็จแล้วก็มานั่งวินมอเตอร์ไซต์เพื่อไปทำงาน ระหว่างนั่งวินไป จขกท.ได้เปิดแมสเพื่อจิบกาแฟนิดนึง แต่สายตาเจ้ากรรมก็ดันมองไปเห็น ร่างสูงโปร่งของเค้าคนนั้นอีกฝั่งของถนน ซึ่งเป็นจังหวะที่เค้าจะข้ามถนนและหันมาทางจขกท.พอดีเราสบตากันอีกครั้ง เป็นครั้งที่2ของวัน หลังจากนั้นจขกท.ก็ทำงานทั้งวัน เลิกงานกลับมาประมาณ19.00 (จริงๆจขกท.เลิกงานไวกว่านั้นค่ะประมาณ18.00น. แต่วันนั้นมัวแวะช๊อปปิ้งเลยกลับช้ากว่าปรกติ) จขกท.ได้เห็นเค้ามายืนคุยกับคุณป้าร้านขายของอีกครั้ง เค้าหันมาทางจขกท. เราจึงได้สบตากันอีกครั้งเป็นครั้งที่3ของวัน หลังจากขึ้นห้องมาแล้วจขกท.ได้แพลนไว้ล่วงหน้าแล้วว่าวันนี้จะนำผ้าลงไปซักด้านล่างคอนโด อีกใจก็คาดหวังว่าเค้าจะยังคงคุยกับคุณป้าอยู่ข้างล่าง หลังจากเปลี่ยนกางเกงเป็นตัวที่ใส่สบายๆเรียบร้อยก็รีบนำผ้าลงไปซัก แล้วจขกท.ก็เจอเค้ายังคงอยู่จริงๆค่ะ แต่เค้ากำลังจะหอบตะกร้าผ้าของเค้าขึ้นห้องพอดีเช่นกัน จังหวะนี้เราได้สบตากันอีกครั้งเป็นครั้งที่4ของวันค่ะ แต่ครั้งนี้คือต่างคนต่างเหม่อมองตากัน (หรือเราคิดไปเอง มโนไปเองแล้วหนึ่ง 555)
       นั้นล่ะค่ะเป็นเหตุให้ จขกท.สงสัยว่า คนที่ไม่เคยคุยกัน ไม่รู้จักกันมาก่อนเพียงแค่สบตากัน4ครั้ง ครั้งละไม่เกิน10วินาที ภายในวันเดียวจะตกหลุมรักกันได้จริงเหรอคะ? แล้วอีกอย่างคือจขกท.เป็นคนช่างเลือกขนาดนี้จะตกหลุมรักคนที่แทบไม่รู้จักเลยได้อย่างไร? มันน่าแปลกมากจริงๆค่ะ ความบังเอิญเป็นเหตุ เรื่องราวอาจจะยาวไปบ้างนะคะ นี่เป็นกระทู้แรกของจขกท. ผิดถูกขออภัยล่วงหน้าด้วยนะคะ