พ่อแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอยู่ ม ปลาย หลังจากนั้น เราก็อาศัยอยู่กับแม่ แต่ก็เจอกับพ่ออยู่ตลอด ไม่ได้ห่างจากกันไปแบบนานๆเป็นปี ยังโทรหากัน ไปหาพ่อที่บ้านพ่อบ้าง

จนเมื่อเราโตขึ้น มันก็ถึงเวลาที่ต้องมีงานประเพณีไทยต่างๆ เช่น บวช แต่งงาน (ออกตัวก่อนนะ ว่าเราไม่นับถือศาสนา และไม่เชื่อเรื่องวัฒนธรรม ที่ทำ เพราะที่บ้านบังคับทั้งนั้น) ซึ่งเราผ่านงานบวชมาแล้ว ซึ่งช่วงของการบวช เรารู้สึกว่าเราเป็นทุกข์มาก พ่อก็ดื้อ ไม่ยอมคุยกับแม่ในเรื่องจัดงาน แม่ก็พยายามแล้ว เราก็เหนื่อยใจ เครียด ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนมีปัญหาทางครอบครัวเพราะพ่อแม่เลิกกัน จนมาเจอสถานการณ์แบบนี้

จนตอนนี้นี้จะแต่งงาน ปัญหาเดิมๆกลับมาอีกครั้ง ทะเลาะกันใหญ่โต คุยกันไม่รู้เรื่อง เรื่องการจัดงาน สินสอด สถานที่จัด วันจัดงาน พ่อก็ไม่ยอมคุยกับแม่ ทางเราก็เครียด เพราะงานนี้ มันไม่ใช่แค่ในครอบครัว มันเกี่ยวกับครอบครัวแฟนเราด้วย จนเราไม่อยากแต่งงานแล้ว พ่อแม่ทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตเรายากมากๆไม่เหมือนบ้านอื่นที่ครอบครัวเค้าอยู่ด้วยกันปกติ เรื่องการจัดงานแต่ง เราว่าผู้ใหญ่ต้องมามีส่วนร่วมคุยกันในเรื่องรายละเอียดต่างๆ แต่กรณีเราคือทั้งสองคนมีความต้องการต่างกัน แต่ไม่คุยกัน คนเป็นลูกแบบเราก็เครียดมาก เบื่อสุดๆ เพื่อนๆมีคำแนะนำให้ผ่านสถานการณ์
แบบนี้ไปได้อย่างไรบ้างครับ

*หมายเหตุ เรากับแฟน แค่อยากจดทะเบียน แล้วอยู่ด้วยกันเลย แต่ต้องจัดงานเพราะผู้ใหญ่ต้องการ
*เราและแฟนมีงานทำ มีหน้าที่การงานเป็นของตัวเองแล้ว แก่แล้วด้วย อายุ 30++ เลยไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงเลือกงานแต่งและแนวทางของชีวิตตัวเองไม่ได้