Given what's happening in the world, I've come to think of what does it mean to be spiritual?

Are humans inherently spiritual?
Is spirituality innate or learned?
Can your level of spirituality go up or down through your behaviors?
Can your spirituality go into a dormant state and why?
What are ways to improve your spirituality?
And the eternal question - Is there life after death?
Is death the cessation of the existence of the individual?

I think personal experiences and religion have played a role in shaping your reality or understanding of spirituality. I personally believe in some sort of life after death. To me, belief in the afterlife is a source of personal security, optimism, and spiritual betterment. However, I don't have a vision of what this existence will be like let alone holding a similar vision to you all.

After spending time in Thailand for awhile, I've learned that many Thai Buddhists believe in offering alms (money, food, and other things) to the monk, in particular, and to the poor. They also do a lot of meditation and chanting (without musical instrument). All of these are merit (Pali: puñña) needed for life after death. They don't take merit lightly in Thailand.

If you don't mind my asking, I have one specific doubt about chanting in Thailand. Why would musical mantra or incorporating music with mantra be inappropriate? Or why would listening to mantra songs while meditating be dangerous? Can reciting mantra with or without music be an effective way of practicing meditation?

I truly think combining music with mantra can take the practice of meditation to a whole new level. Since reciting mantras can be difficult and boring for non-Sanskrit or non-Pali speakers, adding musical instruments to mantras can help us better integrate this transformative practice into our lives.

Anyway, I'm hoping someone could shed some light on these eternal quests. 

------------------------------

วันนี้ภาษาไทยไม่เก่งค่ะ ขออนุญาตใช้ Google Translate และ หลังจากลองอ่านแล้ว ก็ไม่ได้รู้สึกว่า Google Translate เก่งกว่ามากเท่าไหร่ แต่วันนี้ไม่อยากคิดภาษาไทย คำยาก ค่ะ

-------------------------------------

จากสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกนี้ ฉันมาคิดว่าการเป็นจิตวิญญาณหมายความว่าอย่างไร?

มนุษย์มีจิตวิญญาณโดยเนื้อแท้หรือไม่?
จิตวิญญาณมีมาแต่กำเนิดหรือเรียนรู้?
ระดับจิตวิญญาณของคุณสามารถขึ้นหรือลงผ่านพฤติกรรมของคุณได้หรือไม่?
จิตวิญญาณของคุณสามารถเข้าสู่สภาวะสงบนิ่งได้หรือไม่ และเพราะเหตุใด
วิธีการปรับปรุงจิตวิญญาณของคุณมีอะไรบ้าง?
และคำถามนิรันดร์ - มีชีวิตหลังความตายหรือไม่?
ความตายเป็นการสิ้นสุดของการดำรงอยู่ของบุคคลหรือไม่?

ฉันคิดว่าประสบการณ์ส่วนตัวและศาสนามีบทบาทในการกำหนดความเป็นจริงหรือความเข้าใจเรื่องจิตวิญญาณของคุณ โดยส่วนตัวแล้วฉันเชื่อในชีวิตหลังความตาย สำหรับฉัน ความเชื่อในชีวิตหลังความตายเป็นที่มาของความมั่นคงส่วนบุคคล การมองโลกในแง่ดี และการดีขึ้นทางวิญญาณ อย่างไรก็ตาม ฉันไม่มีวิสัยทัศน์ว่าการดำรงอยู่นี้จะเป็นอย่างไร นับประสามีวิสัยทัศน์ที่คล้ายคลึงกันกับพวกคุณทุกคน

หลังจากใช้เวลาอยู่ในประเทศไทยได้ระยะหนึ่ง ฉันได้เรียนรู้ว่าพุทธศาสนิกชนชาวไทยจำนวนมากเชื่อในการบิณฑบาต (เงิน อาหาร และอื่นๆ) แก่พระสงฆ์ โดยเฉพาะ และเพื่อคนยากจน พวกเขายังทำสมาธิและสวดมนต์เป็นจำนวนมาก (ไม่มีเครื่องดนตรี) ทั้งหมดนี้เป็นบุญ (บาลี: ปุญญ่า) จำเป็นสำหรับชีวิตหลังความตาย. คนไทยไม่ได้ทำบุญง่ายๆ ??

ถ้าคุณไม่รังเกียจที่ฉันถาม ฉันมีข้อสงสัยอย่างหนึ่งเกี่ยวกับการสวดมนต์ในประเทศไทย ทำไมมนต์ดนตรีหรือการผสมผสานดนตรีกับมนต์ไม่เหมาะสม? หรือทำไมการฟังเพลงมนต์ขณะทำสมาธิจึงเป็นอันตราย? การท่องมนต์โดยมีหรือไม่มีดนตรีสามารถเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการฝึกฝนการฝึกสมาธิได้หรือไม่?

ฉันคิดว่าการผสมผสานดนตรีกับมนต์สามารถยกระดับการฝึกสมาธิไปสู่อีกระดับหนึ่งได้อย่างแท้จริง เนื่องจากการท่องบทสวดมนต์อาจเป็นเรื่องยากและน่าเบื่อสำหรับผู้ที่ไม่ใช่ภาษาสันสกฤตหรือภาษาบาลี การเพิ่มเครื่องดนตรีลงในบทสวดมนต์จะช่วยให้เราบูรณาการการปฏิบัติเพื่อการเปลี่ยนแปลงนี้เข้ากับชีวิตของเราได้ดียิ่งขึ้น

ยังไงก็ตาม ฉันหวังว่าจะมีใครสักคนมาช่วยกระจ่างเกี่ยวกับภารกิจนิรันดร์เหล่านี้

Edit: typos