เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนแรกผมคบกับแฟนได้มาสักระยะนึงเกือบปีแหละครับ แต่ก็มีอยู่ช่วงธันวาเราทะเลาะาดันหนักมาพอเริ่มเดือนมกราคมเราก็เลิกกันผมตามง้ออยู่เป็น2อาทิตย์แฟนผมได้มีคนคุยเขา ผมก็เสียใจร้องไห้หนักมากผมก็ได้อยู่กับเพื่อนคุยแต่กับเพื่อน แฟนเก่าผมคบกับคนใหม่ช่วงวันที่13กุมภาพันธ์ แต่ผมก็ยังคุยกับเขานะ เขาบอกเขาก็คิดถึงผม แต่หลังจากที่ผมรู้ว่าเขาคบกันคนใหม่แล้ว ผมก็ตัดใจพยายามออกมาจากจุดๆนั้น แต่ผมก็ยังคงเสียใจ จนผมไปนอนบ้านเพื่อนอยู่กับเพื่อน(เพื่อนคนนี้เคยชอบผมนะครับ)ก็อยู่กันปกติไปนอนด้วยประมาณ 4 วัน พอผมกลับบ้านมาผมรู้สึกเหงาอ้างว้างมากผมเลย นัดเพื่อนว่าจะไปนอนด้วยอีกวันที่24 ตลอดเวลาตอนนั้นผมก็ยังเสียใจเรื่องแฟนเก่า แต่ผมก็คุยกับเพื่อนเพ้อกับเพื่อนตลอด พอถึงวันที่24 ผมไปนอนบ้านเพื่อนผมได้มีอะไรกับเพื่อน แต่ผมก็ยังไม่ลืมคนเก่านะ พอวันที่26 มันเป็นวันครบรอบ 1 ปี 1เดือน ผมได้ทั้งไปคุยกับแฟนเก่าผมว่าจัไม่กลับมาจริงๆใช่มั้ยตอนตี1 เขาก็ยืนยันว่าจะไม่กลับมา ผมก็พอตัดใตแล้วจะลองเปิดใจกับเพื่อนคนนี้ พอช่วงเช้าผมแต่งตัวออกไปเที่ยวไปคาเฟ่กับเพื่อนคนนั้นถ่ายสตร.ลงฟีลแฟน แฟนเก่าผมก็ทักมาว่าอยู่ไหน ผมก็บอกคาเฟ่ เขาก็ถามคนมากับเพื่อนหรอ ผมก็บอกว่าใช่ เขาก็เหมือนหึงหวงก้างอะไรประมาณนั้น ผมก็พยายามปล่อยผ่าน จนแฟนเก่าผมบอกว่าถ้าจะกลับไปยังทันอยู่มั้ย ผมก็บอกเขาง่าจะกลับมาหรอ เขาก็บอกว่า เราไม่เคยรู้สึกกับคนใหม่เท่าที่รู้สึกกับแกเลย เหมือนเลือกผิดอะไรประมาณนี้ ผมก็บอกว่าอยากกลับก็กลับมา เขาก็เลิกกับคนใหม่กลับมาหาผมแต่ผมกลับไม่ดีใจเลยมั้ง มันก็ดีใจแหละ แต่ตอนนี้ผมกับเพื่อนคนนั้นยังคุยกันอยู่ผมก็ไม่อยากเทเขา ผมไม่อยากเห็นเขาเสียใจ ยังแอบไปหากัน ผมรู้สึกผิดพอแฟนผมมากๆ แต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ผมพยายามไม่คุยหลบหน้าเพื่อนผม แต่ทำไม ทำไมผมกลับคิดถึงแต่เพื่อนผม