ก็  ตามหัวข้อเลยค่ะ   เเต่เราก็จำไม่ค่อยได้เเล้ว เลยขอเล่าคร่าวๆ เเล้วกัน   เรื่องมันมีอยู่ว่า  เรา พ่อ เเม่ ขับรถด้วยกันไปที่ไหนสักเเห่ง   เเล้วเหมือนมีชาวบ้านให้พวกเราปีนอะไรสักอย่าง เหมือนเป็นบันไที่ใช้ในงานช่างมั้ง   เเต่มันสูงค่ะ  เรา พ่อ เเม่ มองหน้ากันเเล้วเหมือนคิดเรื่องสนุกๆได้  คือ กระโดด ลงมา.....นั่นเเหละค่ะ ถึงเคราะห์   เเต่ภาพก็ตัด  เหมือนฟื้นชีวิตล่ะมั้ง  ที่เราทั้งสามตัดสินใจเเกล้งเเบบนั้นเพราะฟื้นชีพได้รึป่าว อันนี้เราไม่เเน่ใจ  เเต่ภาพมันก็ตัดมาในรถเหมือนเดิม  สามพ่อ เเม่ ลูก   เเต่ครั้งนี้ เเวะไปซื้อของ(เป็นร้านที่เรารู้จักในชีวิตจริงด้วย สถานที่คือใช่เลย)  ตอนนั้นมืดมาก เเต่ยังพอมองเห็นรอบข้าง ลมพัดเเรง หวิวๆ ใบไม้ปลิวนิดหน่อย   เรามองไปฝั่งตรงข้ามถนนหน้าต้นไม้ใหญ่ เห็นเปรตกึ่งนั่งกึ่งนอนท่าพิลึกมาก  เป็นท่าที่น่ากลัวมาก เหมือนกึ่งๆหมอบอ่ะค่ะ พันเเข้งพันขากับเเขน  มันยิ้มมาให้เรา  ผมยาวประบ่า  เรากลัวมาก เลยบอกเเม่พ่อ รีบพาเข้าบ้าน  เรายังจำในฝันได้อีกว่าตอนนั้นทะเลาะนิดหน่อยกับเเม่ เเต่สุดท้ายก็ต้องขอให้เเม่มานอนด้วย เพราะกลัวเปรตตัวนั้น  มันน่าจะตามเรามา  สรุป ใช่ค่ะ  เรารีบปิดบ้าน ล็อคประตู  เเตาห้องที่เรานอนมันเป็นห้องกระจก บ้านยกตัวสูง  มีม่าน เเต่ไม่ได้ปิดค่ะ  ซึ่ง ในฝัน มันตรงกับบ้านเราเลย   ตอนนั้นยังคงมืด ลมยังคงพัดเเรง  เปรตตัวนั้น ค่อยๆเดินผ่านห้องกระจก  เหมือนเดินวนรอบบ้านอ่ะค่ะ   ประตูก็ดังกึกกักๆ  ตอนนั้น เราควบคุมสตินึกขึ้นได้ว่าเคยได้ยินว่าเจอผี  ต้องรีบท่องบทสวดเเผ่เมตตา บวกกับเคยดูวิดีโอนึงในยูทูปเกี่ยวกับ ผีหลอกค่ะ  เราเลยคลุมโปงท่องบทสวด เเต่ท่องได้บรรทัดสองบรรทัด  จำไม่ได้  ก็เลยพูดว่า ผีปู่ ผีย่า  ผีบ้าน ผีเรือน ช่วยลูกด้วย  เเล้วภาพก็ตัดอีก   เราตื่นจากฝันเลยค่ะ     ซึ่งก็เป็นห้องกระจกเเบบในฝันนั่นเเหละ   ตื่นมาก็ สามทุ่มครึ่งเเล้ว   เพราะเรานอนประมาณ 11 โมง   เป็นฝันที่ยาวนานจริงๆ TT    มาตอนนี้ เรากลับมาคิดว่า เปรตตัวนั้นอาจเป็นเราก็ได้ค่ะ  เพราะเรากระโดดบันไดฆ่าตัวตาย  น่าจะเป็นกรรม  รึป่าว   ไม่รู้เเหละ