ที่ตั้งขึ้นมานี้ ไม่มีเจตนาบลูลี่ผญ.ทุกคน  เเค่เป็นสิ่งที่เตือนให้ผมคิดว่า มันคือ เรื่องจริงที่ร่างกายของเราเป็นเเบบนี้ ที่จะเขียนต่อไปนี้คือ เป็นเรื่อง ตอนผมอยู่ปี2 สมัยที่ผม ยังเป็นสิวหนักๆเเละ มีรอยช้ำดำที่เกิดจากสิว เเละ ผมได้จีบผญ.คนหนึ่ง ก็ รูปร่างอวบๆ มีสิวไหม มีครับ เเต่ไม่เยอะมาก ต่อมา ในเเชทผมก็บอกกับเขาตรงๆว่า หน้าเรา สิวเยอะน่ะ มีรอยช้ำด้วย โอเคไหม ในเเชท เขาบอกโอเค พิมพ์ซะดีเลย เราก็เขิน ดีใจ ตามประสา เราจีบ ต่อมา เขาชวนเราไปกินข้าวด้วยกัน ตอนนั้น เขาชวนกินในมหาลัย เราก็ไป เเต่ พอหลังกินเสร็จ เขาเหมือนหลบหน้าผม รีบกลับ เเล้วทักเเชทมาบอกผมว่า เป็นเพื่อนกันดีกว่า ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเเต่ สิ่งที่ผมจะเขียนต่อไป คือ เขาเอาเรื่องหน้าตาผมไปเล่าให้คนอื่นฟัง เเล้วผมก็ได้ยินจากเพื่อนที่รู้จักกับเขา เเล้วเเบบ ไอ้เราก็อยากจะถามเขาว่า ทำไมไม่ชอบอะไรทำไมไม่บอกตรงๆ ทำไม ในเเชทถึงพิมพ์ซะดีเเต่ตัวจริงกลับกันเลย พูดจาเเรง บลูลี่ เเละ ต่อมา ผ่านไปจนถึงผมปี2เทอม2 กับปี3เทอม1 ผมกลับมาไม่ได้ไปทำอะไร ผมใช้เเค่ ทานาคากับ Dragon scar gel ใช้มาทั้งสองเทอม หน้าผมดีขึ้นมากเยอะกว่าเดิม ราว เหมือนฝัน เเละ รู้ไหมครับ หลังจากนั้น เขาทักมาจีบผม เเละ ชวนผมไปเดท ผมเลยตอบกลับว่า ค่าของคนเราอ่ะ อย่าดูเเค่ภายนอก ภายในอาจจะดีกว่าภายนอกที่เห็นก็ได้ หลังจากนั้น ผมก็โดนเขาตื้อ จนผมทนไม่ไหว ผมก็เลย พูดกับเขาเลย ว่า ตอนหน้าไม่ดี จีบไปคงไม่คิดว่า คนอย่างผม จะเปลี่ยนเเปลงมาได้ขนาดนี้ พอตอนนี้ อยากหันมาจีบเป็นเเฟน ทำไม เขาหน้าเสียเลยครับ เเล้วก็รีบกลับ เพื่อนยังตลกใส่เขาอยู่เลย เเล้วต่อมา เพื่อนผมบอก เป็นซึมเศร้าเลย ผมก็ไม่ได้เจตนาหรอกครับ เเต่การที่คุณเลือกที่จะมาบลูลี่ผมก่อน ผลกรรม ก็ย้อนกลับได้ เเละผมอยากจะถามทุกๆคนว่า ผมผิดหรือป่าว เเต่ผมยอมรับว่า ผมผิดที่ทำให้เขาเป็นซึมเศร้าเเต่ ตอนนี้เขาลาออกเเล้วมั้งครับ ทนเเรงกดดันไม่ไหว เพราะ คนนี้ ตอนเเรก น่ารัก หุ่นดี เเต่เสียอย่างเดียว สเปคเขาสูงมาก คนในมหาลัยไม่ใช่ว่า ไม่มีใครเคยจีบ เรื่องเสียๆหายเขาเยอะครับ ขอบคุณครับ คิดซะว่าที่ผมเขียนคือ ความในใจครับ