จบกันค่อยข้างไม่ดี ตอนที่คุยกันแรกๆ มันดีมาก เราไม่เคยให้ใจใครเท่านี้มาก่อน เขามีเวลาให้เรา ชวนไปไหนเขาก็ไป เขาอยู่ข้างๆเราเสมอ เขาทำให้เรามีความสุขมาก เขาคอยเป็นกำลังใจให้เราเสมอ เป็นแบบนั้นมาได้หลายเดือน จนเรามั่นใจ

แต่พอเวลาผ่านไปนานเข้า เขากลับเปลี่ยนไป  กลายเป็นคนไม่ค่อยมีเวลา ไม่ค่อยมีเวลา ชวนไปไหนเขาก็จะมีข้ออ้างเสมอ แต่เขามีเวลาให้กับเพื่อนเขาเสมอ แต่เขาไม่เคยมีเวลาให้เราเลย เรารู้สึกว่าเวลาเราต้องการเขาแต่เวลาเราต้องการเขาเขากับไม่อยู่ตรงนั้น เราก็เลยบอกเลิกคุยเขา แต่เขาบอกว่าเวลาที่เขามีให้เราคือเวลาว่างทั้งหมดที่เขามี เราเลยรู้สึกผิดทักไปขอโทษเขา แต่พอกลับมาคุยใหม่ มันไม่เหมือนเดิม เขานึกจะมาก็มาเขานึกจะหายไปก็หาย แต่เราก็ไม่เคยตื้อเขา เราเลยตัดสินใจออกมา พอเราไม่ทักเขาไป เขาก็ทักเรามา แล้วเขาก็หายไป เราเลยตัดสินใจจะไม่คุยกับเขาแล้ว เพราะเราเจ็บปวดมาก เราร้องไห้บ่อยๆเพราะเขา เราเป็นคนร้องไห้ยากมากเรื่องความรัก แต่เราร้องไห้บ่อยมากเพราะเขา อีกไม่กี่วันก็วันเกิดเขา เราอวรอวยพรวันเกิดเขาไหม