ทำงานที่บ.แห่งหนึ่งได้ 4 เดือนคะตำแหน่งคิวซี แอบชอบผู้ชายอยู่คนหนึ่งคะเขาทำตำแหน่งสโตร์ แรกๆก็ไม่ได้คิดอะไร ทำงานไป พอนานเข้าเราเริ่มมีใจให้เขา เขาหน้าตาธรรมดา ผิวคลํ้า ผอม สูงกว่าตัวเองหน่อยหนึ่ง อายุ 30 ปี มีรถมอไซค์และรถเก๋งอย่างละคัน ไม่ใช่สเปคตัวเองเลย แต่ถูกใจไปแล้ว ชอบเขาไปแล้วด้วย เขาก็รู้นะคะทั้งๆที่เราไม่ได้บอก555 ตอนทำงานเจอเขาบ่อยมากได้พูดคุยกันตลอด เขาแซวบ่อยแบบหน้าหนาวแล้วอยากมีคนกอด ขับรถกลับบ้านต่างจังหวัดคนเดียวไม่มีคนช่วยขับเลย จะพูดประมาณนี้ทุกครั้งที่เจอ แต่เรื่องเศร้าก็มาคะพอพ่อรู้ได้เห็นรูปถ่ายคู่กัน(เหมือนเขาดูผู้ชายออก)เขาก็บอกว่าคนนี้ไม่โอเค เขาไม่มีเสาหลักในชีวิต กะล่อน ละพ่อก็บอกว่าเขามีเมียอยู่อายุป่านนี้แล้ว ไม่ปล่อยให้ตัวเองโสดมาแบบนี้หรอก(ทั้งๆที่เราก็ถามเขาแล้วเขาบอกโสดเพื่อนก็ยืนยันว่าโสด)ละเขาก็ให้เราเลิกยุ่ง พอพ่อรู้ว่าเราชอบคะ พ่อก็ดุก็บ่นให้ละพ่อก็ชอบเดาไปผิดๆจนบางที่ก็ทะเลาะกันเอง ทั้งที่พ่อก็ไม่ได้มาทำงานกับเราเขาไม่เห็นว่ามันเป็นยังไง เข้าใจว่าผ่านโลกมาเยอะแต่บางครั้งพ่อก็มีเรื่องที่พลาดบ้าง พ่อก็บอกว่าตาสูงๆกว่านี้ไม่ได้หรอเรื่องผู้ชายอ่ะ คำนี้มาเราร้องไห้เลยคะไม่คิดว่าจะพูดคำนี้ได้เราไปไม่เป็นเลยได้แต่นั่งอึ้ง บางทีเราก็อยากได้ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่ขยันทำมาหากิน มีเงินเก็บพอใช้กันไปก็มีความสุขแล้ว คือเอาง่ายๆเลยคะถ้าไม่มีตัง(ไม่รวย)ก็คือไม่ให้เอาละพอเขาบอกขอสองแสนพ่อก็จะเอาล้านหนึ่งเหมือนมันเกินตัวตัวเองทุกอย่างพ่อบอกเงินสองแสนมันไม่เยอะนะ อีกอย่างคือถ้าเขามานอนด้วยก็ต้องให้พ่อแม่เขามานั่งคุยต้องมีหมั้นมีเสียตังถึงจะยอมให้อยู่ด้วยกัน จนบางครั้งเราก็รู้สึกว่ามันเกินไปไหม ลูกอยากอยู่ด้วยความรักแต่พ่อแม่อยากได้ตัง อะไรๆก็เป็นตังไปหมด ความรู้สึกอีกอย่างคือเหมือนพ่อแม่มาคุมทุกอย่าง มาเลือกสามีให้ลูกทุกอย่าง เหมือนไม่ปล่อยเราสักทีเป็นห่วงได้แต่อยากมีชีวิตของตัวเองบ้างเราก็โตแล้วอายุปาไปยี่สิบกว่าๆยังไม่ได้มีสิทธิ์ทำไรตามใจตัวเองบ้างเลย ควรทำยังไงดีค่ะ ล่าสุดพ่อให้แม่มาอยู่ด้วยบอกแต่ว่าเป็นห่วง พอเอาเข้าจริงๆก็ไม่ให้เราไปไหนอยู่ดี ไม่อิสระ พอถามว่า จะอยู่กับหนูไปนานแค่ไหน แม่ตอบจนกว่าจะมีสามี ละเป็นแบบนี้ไม่ให้อิสระเราแบบนี้จะมีแฟนมีสามีได้ยังไง ชอบพูดว่าให้ไปหาสามีฝรั่งจะได้มีเงินมาใช้หนี้มาสร้างบ้าน โอ้ยเจออันนี้ไปเหนื่อยแทนเลยค่ะ