มีพี่เป็นออทิสติก อารมณ์รุนแรง ใน 1-2 อาทิตย์ จะต้องมีสักวันที่อาละวาด ทำลายข้าวของ 
ที่บ้านก็ดูแลพี่ไม่ค่อยไหว พ่อแม่แก่แล้ว และแค่เรื่องทำมาหากินก็ลำบากพอแล้ว 
ทุกวันนี้เขาอยู่บ้านไม่ค่อยมีใครเขาไปยุ่ง เพราะถ้ายุ่งเขาจะหงุดหงิดอาละวาดง่าย ใครอยู่ด้วยก็คงจะเป็นโรคประสาทตามไปก่อนเพราะเค้าจะพูดซ้ำำๆวนไปมาชวนโมโห แล้วก็จบด้วยอาละวาดทุกที 

จริงๆช่วงเวลาปกติเขาก็เป็นคนน่ารักคนนึง เหมือนเด็ก พี่ดูแลตัวเองได้ระดับหนึ่ง เดินไปซื้อของกินด้วยตัวเองได้ พูดพอรู้เรื่องบ้าง แต่บางครั้งนานๆทีพี่เค้าก็ไปสร้างเรื่องไม่ดี ทำร้ายคนอื่น ในสังคมก็มีคนเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง บางทีเราอ่านคอมเม้นในอินเตอร์เน็ตเกี่ยวกับคนบ้า คนเป็นออทิสติกที่เป็นข่าว ส่วนใหญ่ในเน็ตจะไม่เข้าใจแล้วด่าว่าครอบครัวเลี้ยงไม่ดี ก็เข้าใจเหละว่าบ้านเราคงเลี้ยงไม่ดีจริงๆแต่มันก็สุดความสามารถที่พ่อแม่จะดูได้แล้ว

เวลาอ่านข่าวในโซเชียลจะเห็นคนชอบพูดว่า ให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องมาจัดการ ให้เอาไปรพ. แต่คือความเป็นจริงมันไม่มีหน่วยงานหรือที่ไหนจะรับภาระนี้ไปดูแลได้ เราขังเขาไม่ได้ บังคับให้เค้าไม่ออกไปไม่ได้ กินยาก็ไม่ช่วย มันทำอะไรไม่ได้เลย สุดท้ายคนที่ต้องดูก็คือคนในครอบครัว เราเหนื่อย แบบอนาคตถ้าไม่มีพ่อแม่ เราจะทำยังไง เราเลี้ยงตัวเองยังไม่รอดเลย แล้วเราต้องมาดูพี่อีก ทุกวันนี้เราอยู่ได้เพราะคิดว่าถ้าพ่อแม่ตายเราจะตายตามทันที ถ้าไม่คิดแบบนี้คือไม่มีกำลังใจจะทำงานทำอะไรเลยเพราะมันไม่มีอนาคตเลย เราอยากใช้ชีวิตเหมือนคนปกติที่ไม่ต้องแพนิคไม่ต้องซึมเศร้าเพราะเรื่องพวกนี้บ้าง 

ถ้าการที่คนเราจะเกิดมาเป็นบ้า เป็นออทิสติก มันเป็นเรื่องของธรรมชาติ ไม่มีบ้านไหนอยากให้ลูกตัวเองเกิดเป็นออทิสติกหรอก แล้วทำไมคนเป็นพี่น้องเป็นพ่อแม่ถึงต้องเป็นคนรับภาระตรงนี้อย่างเดียว ทำไมต้องโดนสังคมด่าเสมอเวลาที่เค้าทำไม่ดี ทั้งๆที่มันก็ไม่ใช่คนเดียวกัน