สวัสดีครับ ผมเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง แถวย่านท่าแร่ จ.สกลนคร วันนั้นผมและกลุ่มเพื่อนได้ไปเล่นเซิร์ฟสเก็ตที่มหาวิทยาลัย เพื่อน 3 คนรวมผมก็เป็น 4 คน ก็เล่นกันดึก ๆ เป็นเวลา 5 ทุ่ม จากนั้นก็ตัดสินใจกลับบ้าน ผมได้ไปส่งเพื่อนคนหนึ่งที่หอ ในรถรวมผมก็เหลือกันอยู่ 3 คน ไปส่งเพื่อนคนที่สอง เพื่อนคนที่สองบอกว่า "กลับบ้านทางลัดดีกว่า" ผมก็ไปทางลัด ซึ่งทางลัดนั้นเป็นป่า มีแต่ต้นไม้ ไม่มีแสงไฟส่องสว่างยกเว้นไฟหน้ารถ ผมก็ขับรถตามทางป่าไปเรื่อย ๆ ตอนนั้นผมก็เริ่มเหนื่อย เพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ก็เล่นโทรศัพท์ ส่วยคนที่นั่งที่แคปด้านหลังที่จะไปส่งก็ผล็อยหลับ ผมขับรถถึงทางโค้งก็เห็นลักษณะคล้ายผู้ชาย ประมาณวัยกลางคนพุ่งพรวดออกจากข้างทางมาที่รถผม ผมจึงอุทาน "อุ้ย!!!!" ก็ตัดสินใจรีบขับรถเร็วขึ้นกว่าเดิม เพื่อน ๆ ก็ถามว่า "เป็นอะไร" ผมก็ไม่กล้าพูด และพยายามปัดกระจกมองหลังออก ตลอดทางผมก็ขับรถเร็วขึ้น ผู้ชายคนนั้นก็วิ่งตามไม่หยุด จนถึงบ้านเพื่อนผมคนที่สอง ไม่ทราบว่าเกี่ยวกับบ้านเพื่อนมีศาลรึเปล่า เพราะว่าผู้ชายคนนั้นหยุดวิ่งแล้วถอยหลังกลับไปทางป่าทางเดิม และค่อย ๆ หายไปกับแสงไฟ ไม่ได้เล่าอะไรให้เพื่อนฟังในคืนวันนั้น เพราะว่าเพื่อนทุกคนไม่ได้ทักว่าเจออะไร แค่สงสัยว่าทำไมถึงขับรถเร็วขึ้นกว่าเดิม และเปิดเพลงเสียงดังขึ้น พอผมจะกลับไปหอพักของผม ผมเห็นผู้ชายคนนั้นเหมือนเดิม มายืนอยู่ข้างกระบะผม แล้วก็ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้ทำอะไร พอถึงหอผมก็เตือนเพื่อนผมว่า "อย่าออกมาจากหอเด็ดขาด" คืนวันนั้นหมาก็เห่าอยู่ที่หอผม ถึงวันรุ่งขึ้นผมก็เล่าให้พวกเขาฟัง เพื่อนคนที่บอกว่าให้ไปทางลัด เล่าประวัติว่า "ทางถนนเส้นนั้นเคยเป็นป่าช้าเก่า ที่ทำการล้างป่าช้าเพื่อทำถนน และสร้างหอพักนักศึกษา" แต่ที่แนะนำทางนั้นเพราะเพื่อนผมขับมาหลายปีไม่เคยเจออะไร แต่เป็นผมเองที่ดันเจอ
วันรุ่งขึ้น ผมจึงได้เล่าให้เพื่อนฟังว่า "ผมเจอผู้ชาย วิ่งมาใส่รถรถผมแล้ววิ่งตามรถมา และวิ่งเร็วมากเขาวิ่งไม่เหมือนคนวิ่ง วิ่งตามมาถึงหอพักเพื่อนคนที่สองเขาก็หยุด ตอนนั้นผมใจเต้นแรงมาก แต่ผมก็เงียบไว้อยู่เพราะกลัวเพื่อนผมจะกลัว เขาวิ่งตามมาถึงบ้านเพื่อนคนที่สอง สักพักเขาก็หยุด แล้วก็หันหลังเดินกลับ แล้วผู้ชายคนนั้นก็ค่อยๆหายไปกับแสงไป" พอผมจะกลับไปหอพักของผม ผมเห็นผู้ชายคนนั้น มายืนอยู่ข้างกระบะผม แล้วก็ยืนอยู่ตรงนั้น พอถึงหอผมก็บอกเพื่อนผมว่า "อย่าออกมาจากหอเด็ดขาด" และวันนั้นหมาก็เห่าอยู่หอผม และเพื่อนของผมก็เล่าประวัติว่า "ทางถนนเส้นนั้นเคยเป็นป่าช้าเก่า ที่ทำการล้างป่าช้า เพื่อทำถนน และสร้างหอพักนักศึกษา"
เรื่อง ป่าช้าทางทาง
วันรุ่งขึ้น ผมจึงได้เล่าให้เพื่อนฟังว่า "ผมเจอผู้ชาย วิ่งมาใส่รถรถผมแล้ววิ่งตามรถมา และวิ่งเร็วมากเขาวิ่งไม่เหมือนคนวิ่ง วิ่งตามมาถึงหอพักเพื่อนคนที่สองเขาก็หยุด ตอนนั้นผมใจเต้นแรงมาก แต่ผมก็เงียบไว้อยู่เพราะกลัวเพื่อนผมจะกลัว เขาวิ่งตามมาถึงบ้านเพื่อนคนที่สอง สักพักเขาก็หยุด แล้วก็หันหลังเดินกลับ แล้วผู้ชายคนนั้นก็ค่อยๆหายไปกับแสงไป" พอผมจะกลับไปหอพักของผม ผมเห็นผู้ชายคนนั้น มายืนอยู่ข้างกระบะผม แล้วก็ยืนอยู่ตรงนั้น พอถึงหอผมก็บอกเพื่อนผมว่า "อย่าออกมาจากหอเด็ดขาด" และวันนั้นหมาก็เห่าอยู่หอผม และเพื่อนของผมก็เล่าประวัติว่า "ทางถนนเส้นนั้นเคยเป็นป่าช้าเก่า ที่ทำการล้างป่าช้า เพื่อทำถนน และสร้างหอพักนักศึกษา"