จขกท มีอายุ 23-24 ต้องบอกก่อนว่า พ่อเเม่ผมแยกทางกันนะครับ ประมาณ 2-3 ปีได้เเล้ว เเล้วทั้งคู่ก็ต่างมีแฟนใหม่กันหมดเเล้ว ผมมีน้อง 1 คนครับ ตอนนี้เรียนอยู่มหาลัย น้องทำงานส่งตัวเอง พอดีว่าตอนนี้ พ่อกำลังจะมีน้องกับแม่เลี้ยงครับ อีกประมาณ 5-6 เดือนจะคลอด ตอนนี้ผมอยู่กับพ่อครับ ส่วนน้องเรียนอยู่ตจด ปกติผมกับน้องไม่ได้ขอเงินทั้งพ่อและแม่แล้วครับ อีกอย่างตอนนี้ผมตกงานครับเลยอยู่บ้าน เเต่ไม่ได้ขอตังพ่อจ่ายนะครับ จะขอเป็นงาน ที่ร่วมกันทำได้มากกว่า ผมเลยทำตัวไม่ค่อยถูก เพราะไม่คิดว่าจะมีน้องตอนอายุเท่านี้ ผมลองคิดดู สมมุติน้องอายุ 20 ผมก็ปาไป 43-44 เหมือนกับผมจะสัมผัสได้บางอย่างว่าผมอาจจะต้องเป็นส่วนหนึ่งที่จะต้องช่วยเลี้ยงหรือช่วยค่านมผงด้วย เพราะพวกท่านยังไม่ค่อยวางแปลนค่าใช่ในอนาคตเท่าไร ผมก็เคยพูดกับพ่อว่าควรที่เริ่มเก็บเงินค่านู้นค่านี่ได้เเล้ว อย่าไปหวังพึ่งญาติหรือคนนู้นคนนี่เพราะพอถึงเวลาจริงๆ ถ้าเขาไม่ช่วยเราก็ไปด่าเขาไม่ได้ ให้เริ่มวางแปลนได้เเล้ว เเล้วพ่อก็พูดว่า ก็ให้ผมนั้นแหละเลี้ยง ผมก็พูดไปว่า ตลก เพราะความรู้สึกส่วนตัว ถ้าผมจะมอบเงินให้คนเเรกๆที่ให้คือน้องแท้ๆของผม เพราะไม่ว่าจะเป็นพ่อหรือแม่แทบจะได้ส่งเงินให้น้องเลย ส่วนผมก็แทบจะไม่ได้ให้เหมือนกันเพราะต้องรับผิดชอบค่ารถเเละค่าเเชร์ด้วย ถ้าครั้งละไม่ถึง500 ให้ได้ ถ้าเลย500 ผมจะไม่มีให้เเล้วเพราะค่อนข้างรัดตัวเหมือนกัน เเต่น้องไม่ค่อยโทรขอเงินผมนะครับ เพราะมันรู้ว่าผมก็ลำบากเหมือนกัน จะมีบ้างโทรมาให้ออนไลน์ หรือเล็กๆน้อยๆนานๆครั้ง สลับกันช่วยกัน ถามว่าน้องที่เกิดมาช่วยเลี้ยงได้ไหม ได้ครับ ได้ในที่นี้คือ ชงนม ดูเเลเล็กๆน้อยๆ ค่านมผงได้บ้างนานๆครั้ง เเบบนี้ ผมเป็นคนใจดำไหมครับ
รู้สึกยังไง เมื่อตัวเองมีน้องเมื่อโตเเล้ว