สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กคนนึงที่อยู่ในบ้านที่ทั้งพ่อและแม่ไม่ได้เป็นเหมือนครอบครัวอื่นไม่ได้เฮฮาปาร์ตี้กัน หรือว่าคุยเล่นกันตลอด พ่อกับแม่เราแต่งงานกันมา 10 กว่าปี พ่อเป็นคนเงียบๆแต่กับเราท่านก็จะมีการหยอกล้อบ้าง แม่เราเวลาอยู่กับพ่อก็เงียบๆเหมือนกันแต่ตอนอยู่กับลูกกับหลานก็มีหยอกล้อบ้าง ส่วนมากเราจะอยู่กับแม่ เพราะว่าพ่อต้องออกไปทำงานเกือบทุกวันมีวันหยุดบ้าง 
     
     จุดที่ทำให้เรารู้สึกอึดอัดคือเวลาที่พวกเขาทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน พ่อกับแม่จะไม่ค่อยคุยกันแล้วทำหน้าตึงๆไม่ยิ้มหรือเล่นกันเลย นานๆทีจะได้เห็น เราที่อยู่ระหว่างคนทั้งสองคนแม่ก็จะทำงานบ้านอะไรของแม่ไป พ่อก็จะทำอะไรอย่างอื่น บรรยากาศมันจะเงียบมากเงียบถึงขั้นที่ทำให้เราไม่รู้จะทำอะไรดี จนสุดท้ายก็ต้องเดินขึ้นห้องไปเงียบๆ เวลาที่พ่อไปทำงานแม่ก็จะเหมือนสบายๆทากขึ้น แล้วพูดกับเราว่าเวลาพ่อไม่อยู่บรรยากาศดีมาก ไม่รกหูรกตา เราก็หัวเราะ ขำๆไป ส่วนพ่อกลับบ้านบางทีไม่เห็นแม่อยู่เพราะแม่ชอบนอนตอนเย็นๆ พ่อก็จะถามเหมือนเหน็บๆว่า แม่ไม่ลงมาทำอะไรบ้างหรอ เป็นอะไรทำไมนอนตลอด แล้วก็จะบ่นยุบยิบๆตลอด แม่อยู่ข้างบนบ้าน พ่อก็จะอยู่ข้างล่างบ้าน พอพ่ออยู่ข้างบนบ้าน แม่ก็จะลงบ้านไป 

    แม่อายุ 50+ ส่วนพ่อ 40+ ไม่รู้ว่าวัยทองหรืออะไรบางทีก็กระทบกระทั่งกัน แต่จะเป็นเหมือนสงครามเย็น เรากลัวมาก กลัวมาตั้งแต่เด็ก เพราะเราไม่ชอบบรรยากาศที่มันอึดอัดแบบนี้ ไม่รู้ว่าจะแก้ยังไง เราเป็นคนกลางก็พูดไม่ออกบอกไม่ถูก อึดอัดใจจริงๆค่ะ