สวัสดีค่ะ หนูชื่อ น.. อยากเล่าเรื่องจากความรู้สึกที่ได้พบเจอผู้ชายคนหนึ่ง ครั้งแรกเรามีไลน์เขาในลิสต์ของเราอยู่ในรายชื่อที่บล้อคไว้ เราปลดล้อคและทักเขาไปอีกครั้ง มันรู้สึกแปลกๆ แต่ใจบอกให้ทำ ทั้งๆที่โปรไฟล์เขาเป็นรูปคู่ เราทักไปเป็นความบังเอิญหรือโชคเข้าข้างที่เขาตอบกลับมา เพื่อนๆเป็นไหม เราแอบคุยกับเขาช่วงพักเที่ยง เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน ทั้งๆที่รู้ว่าเขาอยู่กับภรรยาเขา มันคงเป็นความรู้สึกที่เราสองคนเริ่มสร้างความสัมพันธ์กันทางแชท โทรคุย และ วิดีโอคอล มันรู้สึกดีที่ได้คุยกับเขาในทุกๆเรื่อง ทั้งๆที่อยู่กันคนล่ะ จว. เขามีชื่อว่า น.. เป็นนายช่าง อยู่ที่ กทม. อาชีพนี้เรารู้เลยว่าเจ้าช฿้แน่ แต่ทำไงได้ คนอย่างเราอยากลองสักครั้ง ลืมบอกไป ผช.เขามีลูก 1 ขวบด้วย ไม่รู้ว่าเราจะทำแบบนี้ไปเพื่อไร เพราะเราแอบคบกับคนที่มีครอบครัวแล้ว หลังจากนั้น เราแอบคุยกันมาได้ 1 อาทิตย์ ทุกครั้งหนูจะให้ความเป็นส่วนตังเขา ให้เขาอยู่กับครอบครัว แต่ว่างพี่เขาก็จะไปนอนบ้านเช่าอีกหลัง เวลานี้เราก็จะมาแอบคุยกันทุกวัน วันล่ะ 1 ชม. เราเริ่มวิดีโอคอลกัน คนอย่างหนูก้มีอารมณ์น่ะ อีกอย่างเราคุยกันถึงเรื่องเซกซ์ เราได้เสียกันผ่านวิดีโอคอล (แบบนี้ถือว่าเสียตัวไหมน่ะ อิอิ) คือ (เราเห็นของพี่เขานี่จุกเลย ยอมพลีกายให้ ไม่เคยเจอแบบนี้ ทั้งขนาด ความกว้าง ลำตรง หัวชมพู มีใฝใต้ไข่ ยาวเกือบ 8 นิ้ว อิ่มแน่)เราแอบคุย แอบทำแบบนี้แล้วสำเร็จความใคร่กันทุกครั้งที่มีโอกาส จนความสัมพันธ์เราพัฒนาเกินเส้นบางๆ วันนั้นหนูลงเวรมา แล้วลืมบอกพี่เขา พี่เขานั่งรอหนูทักมาจนเกือบ ชม. ตอนนั้นหนูออกไปทานข้าวกับเพื่อนเลยลืมบอกเขา วันนั้นเลยทำให้รู้สึกว่าเรามีใจให้กันแล้ว อยากรู้ว่าเขาทำอะไร อยู่กับใคร ทานยัง จะไปเที่ยวที่ไหนกับใคร มันคิดไปไกลจิงๆ หนูก็เริ่มมีรู้สึกแบบนั้น แต่ในใจก็ต้องห้ามว่า เขามีครอบครัวแล้ว สักวันถ้าเราเจอแบบนี้ เราต้องถอยห่างไหม แต่มาคิดอีกทีว่า เราตบมือข้างเดียวไม่ดังแน่ถ้าเขาไม่เล่นด้วย ในเมื่อพี่เขารู้สึกมอบสิ่งดีๆให้หนู หนูยินยอมรับแบบที่จะทนทุกข์ทรมานให้ได้ มันผิดที่แอบรักคนมีเจ้าของ แต่หนูตัดสินใจแบบนี้แล้ว ยอมที่จะเจ็บคนเดียว ถ้าเขาจะไปเราต้องทำใจไว้แล้ว แต่ขอให้ได้คุย โทร ได้ยินเสียงของพี่เขาทุกวัน มันคือความรู้สึกที่งดงามของผู้หญิงที่ไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้มานานแล้ว จนกระทั่งเราวางแผนว่าเราจะมีลูกน้อย ตั้งชื่อว่า ซัมเมอร์ ลูกเราถึงเขาจะไม่เลี้ยงแต่หนูคงจะเลี้ยงเป็นแม่เดี่ยวเอง ก็ว่าน้ะ มันคืออนาคต เราคิดถึงเรื่องทำเกต์เฮาส์ พอดีพี่เขามีความรู้เรื่องนี้ และตกเย็นพี่เขาจะมาร้านภรรยาที่เปิดเป็นเกตเฮาส์อยู่ เราอยากทำอาชีพที่เป็นนายตัวเอง พอกิน พอใช้ และแล้วเกตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น พี่เขาบอกว่าเพื่อนชวนไปทำงานเป็นนายช่างที่สิงคโปร์ เราตกใจมาก ความรู้สึกเหมือนจะถูกทิ้งไหม มันอึนๆเหมือนโดนยาชา ใจก็ไม่อยากให้เขาไป แต่อีกใจก็ฝืนว่าใก้เขาคิดดีๆก่อน และความรู้สึกอีกด้านที่เราผู้หญิงเจ็บปวดคือ รู้ว่าเขาอยู่กับภรรยาเลี้ยงลูกกันเปนครอบครัว หนุเจ็บปวดเหมือนโดนบีบหัวใจทุกคกครั้งที่พี่เขากลับไปร้าน เพราะเราจะไใ่ได้ติดต่อเขา กลัวโดนจับได้ หนุบอกไปแล้ว หนูเลือกที่จะเป้นแบบนี้ ก็ต้องยอมที่จะทนกับความเจ็บปวดแบบนี้ให้ได้ภายนอกอาจดูเข้มแข็ง แต่ข้างในหนูเบาะบางและอ่อนไหวต่อความเจ็บปวดมาก ความรักเราสองคนเริ่มทวีคุณไปเรื่อยๆ ยากที่จะถอยออกมา วันหนึ่งเราได้เล่นเกมส์ท้าทายกันสองคน ห้ามใครทักหากันก่อน ถ้าใครผิดสัญญาถือว่าแพ้ รู้ไหมเวลามันเดินช้าจัง เขาทำไร จะคิดถึงเราไหม เราจะยอมแพ้แล้วทักดีไหม ใจตั้มๆต่อมๆ คนรอบข้างก้เห็นว่าเรากระวนกระวาย เหมือนรออะไรสักอย่าง ใช้หนูรอพี่เขา (ในใจคิแต่พูดไม่ได้) มันสับสน ไม่อยากทำงานเลย แบบนี้ใช้ไหมที่เขาเรียกว่า รัก ทำไมมันมรมานแบบนี้ ยามมีสุข เราก็สุข ยามเราทุกข์ มันยิ่งกว่าเอามีดมากรีดหัวใจอีก หนูจะรอว่าพี่เขาจะทักมาไหม จะมาเล่าต่อน่ะค่ะ.............,..........