เขาใช้ชีวิตแบบไม่เคยอยู่ด้วยกันติดกันมากแฟนพี่เราเสร็จงานก็เล่นเกมเสียงดังโวยวายส่วนเราน้องสาวก็ทำทุกอย่างเป็นแม่แทนหลานเลยพวกเขาไม่ทำอ่ะไรเลยขวดนมลูกไม่เคยแตะล้างให้เราอาบน้ำหลานตลอดส่วนพี่ครั้งเดียวผ้าไม่เคยซัก ขนาดลูกขี้ยังเรียกเราดูเรียกเช็ดตั้งแต่ลูกคลอดเขาทำหน้าที่พ่อแม่ได้แย่มากแล้วเราไม่ชอบแฟนพี่ตัวเองไม่ทำห่าไรทั้งสองเหมือนมีน่าที่แค่ตื่นทำงานนอนเล่นเกมกันหาเงินแค่นี้ แต่เราคือน้องสาวช่วยเลี้ยงก็เข้าใจแต่คนเป็นพี่ก็ควรนึกถึงน้องบ้างช่วยกันคิดว่าเลี้ยงเด็กเหนื่อยไหมคะอย่างวันหยุดก็ออกไปเที่ยวกันสองคนตั้งแต่ลูก1เดือนเราก็ดูหลานอยู่แต่บ้านทุกวันเรียกได้ว่าไม่ได้ไปไหนไม่เจอเพื่อนแค่เราจะไปไหนกับเพื่อนสักครั้งก็พูดว่าไม่มีใครดูแฟนต้องทำงานตัวพี่ก็ทำวันหยุดไม่เคยอยู่หรือเอาลูกเข้าไปนอนเลี้ยงเองเหมือนมีเราทำให้ทุกอย่างทุกวันนี้เราเก็บกดมากเลยค่ะมีเครียดเวลาเจอพวกพี่เราไม่เอาลูกไม่ช่วยอ่ะไรเวลาเราจะทำอ่ะไรไม่ค่อยมีต้องนั่งอุ้มหลานเลี้ยงตลอดเข้าห้องน้ำหลานก็ร้องเราก็ต้องปล่อยคือไม่ออกมาดูเลยแบบนี้คือเค้าสนใจเรากับลูกเขาบ้างหรือป่าวมีแค่เราตื่นมาจะกินไรแค่นั่นเราตื่นก็เป็นเวลานอนของพวกพี่นอนเช้าขี้ลูกยังไม่ค่อยเช็ดเรียกได้ว่าไม่เอาอ่ะไรเลยทั้งพ่อและแม่เพื่อนเรามายังสงสารเราเลยว่าเบื่อไหมอยุ่แต่ห้องแบบนี้ยังเจอเขาเป็นกันแบบนี้เวลากินข้าวพี่กับแฟนก็กินกันก่อนเราก็เดินอุ้มจนกว่าหลานจะหลับถึงจะได้กินแฟน มันก็กินอิ่มแล้วแทนที่จะช่วยเราให้เราไปกินแต่ไม่นั่งดูหนังข้างกัน จนทุกวันนี้เราเก็บทุกอย่างมาคิดจนชินบางทีก็อยากร้องไห้แต่พูดไรไปไม่ได้เพราะเขาเป็นพี่แต่บางทีเหนื่อยใจกับสิ่งที่เจอนี้หรอคนเป็นพ่อแม่ มีแต่เราที่ทำทุกอย่างเรื่องจริงยิ่งกว่าละคร