สวัสดีค่ะ. เริ่มเล่าเลยเนอะคือเรากับแฟนคบหากันมาสักพักแล้วแต่ว่าหลังๆนี้ทะเลาะกันบ่อยบ่อยมากจนติดกันเลยแล้วแต่ละครั้งที่ทะเลาะจะเป็นเรื่องเดิมซ้ำๆแล้วก็หนักทุกรอบ จนวันนึงนัดมาเจอกันต้องบอกก่อนนะคะว่าเรากับแฟนอยู่กันคนละจ.แต่ปกติในเดือนนึงจะไปหาตลอดไปหาแต่ละทีก็จะอยู่ด้วยกันนานเกือบเดือนเลยแต่ตอนนี้เขามากทม.เพราะต้องมาฝึกงานเลยอยู่ด้วยกันไม่ได้เหมือนปกติ ต่อค่ะ นัดมาเจอก็กินเที่ยวปกติทุกอย่างจนใกล้จะกลับเขาก็พูดออกมาเชิงจะเลิกอะค่ะแต่ไม่ได้พูดว่าเลิกกันเถอะตรงๆเราก็ช็อคสิ เมื่อกี้ที่ยิ้มหัวเราะมีความสุขด้วยกันมันคืออะไรเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราเลยหาที่นั่งมาคุยกัน สรุปก็คือว่าตลอดเวลาที่คบกันเราบั่นทอนจิตใจเขาตลอด(เราเป็นคนที่งี่เง่าอะค่ะไม่ฟังเหตุผลเอาแต่เหตุผลตัวเองแล้วก็ขี้ระแวงไม่ค่อยไว้ใจเชื่อใจกลัวเขาจะมีคนอื่นแอบเช็คทศ.เขา) ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนคนไม่ได้ทำความผิดอะไรแต่โดนโยนว่าเป็นคนทำแบบนี้อะค่ะเรามั่นใจนะว่าเขาจะไม่นอกใจแต่นิสัยเราชอบเช็คชอบค้น(แย่เนอะ🙁)แล้วก็เรื่องอีกหลายๆอย่างที่เราทำให้เขาบั่นทอนถ้าจะให้เล่าคงจะยาวกว่านี้สรุปแล้วตอนที่นั่งเครียใจยังไม่ได้เลิกนะคะเพราะเขาเห็นว่าเราไม่ไหวจริงๆเขาเลยบอกจะลองดูอีกสักครั้งตอนนี้เราปรับตัวเองแล้วนะคะแต่ว่ามันสายไป เขาบอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับสิ่งที่เราปรับตัวตอนนี้ เขารู้สึกแค่ว่ามันเป็นสิ่งที่เราควรจะทำเลยเฉยๆไป เราก็เลยถามว่าแล้วมันไม่มีทางที่จะทำให้ความรู้สึกมันดีขึ้นมาเลยหรอ ให้โอกาสได้มั้ย เขาบอกมีทางเดียวคือ ให้เขาพักความรู้สึก คือการที่เลิกติดต่อกัน(เหมือนห่างกันอะค่ะ)แต่ยังคงเป็นแฟนกันอยู่ (สิ่งที่แฟนเราเหลือตอนนี้คือความรักกับความผูกพันธ์)ที่เขาขอห่างเพราะเขาเจ็บค่ะ เขาอยู่กับเราเขาเจ็บเวลาที่เขานึกถึงเราเขาก็เจ็บ เวลาที่คุยด้วยเขาก็เจ็บมันเหมือนนึกถึงสิ่งที่เราทำกับเขาก็เจ็บเพราะงั้นเขาถึงขอพักไปเยียวยาความรู้สึกตัวเองให้ดีขึ้นแล้วถึงจะพร้อมอีกครั้งเราพอเข้าใจว่าความรู้สึกเขาตอนนี้สาหัสพอสมควร(เราไม่เคยนอกใจนอกกายเขานะคะ แต่ความรักมันมีอะไรมากกว่าการซื่อสัตย์กัน) คำถามคือ การพักความรู้สึกตรงนี้เพราะเขาบอกว่าอยู่กับเราก็เจ็บแล้วถ้าพักไปมันมีโอกาสที่จะฟื้นฟูแล้วกลับมากันได้จริงๆหรอคะส่วนถ้าจะบอกว่าเขาหาข้ออ้างเพื่อมีคนใหม่ ข้อนั้นเราตัดทิ้งเพราะเขาไม่ใช่คนแบบนั้น(เขาเกลียดผญ.อะค่ะฝังใจตอนเด็กเปิดใจให้ยากมากๆของเรากว่าจะคบก็คุยนานพอสมควร)อีกอย่างเขาไม่เคยโกหกอะไรเลย มีความจริงใจในคำพูดตลอดตรงไปตรงมารู้สึกไงก็พูด แต่ที่กลัวคือ การที่ห่างกันไปจากที่เขาจะฟื้นฟูความรู้สึกตัวเองกลายเป็นไม่รู้สึกอะไรกับเราเลยต่างหาก ด่าเราได้นะคะแต่ขอไม่แรงมากได้มั้ยแค่นี้ก็เครียดจนกินข้าวไม่ได้มาหลายวันแล้วมันไม่รู้สึกหิว เราทำเขาหนักจริงๆมันมากกว่าที่เราเล่าไปอีกเราคิดแค่เขาต้องแคร์เราแต่เราไม่เคยแคร์ความรู้สึกเขาเลย ยาวมากๆขอบคุณที่อ่านจบนะคะ