คือเราคบแฟน 10 ปีแล้ว สนิทกัน เขาก็สนิทกับครอบครัวเราและเราก็สนิทกับพ่อแม่เขา เหมือนเป็นลูกอีกคน แต่หลังๆ เราไม่ถูกกับน้องเขา
พ่อแม่เขาออกตัวเรากับสังคมว่ารักเรามากเหมือนเป็นลูกสาวอีกคน เราดูแลพ่อแม่ พามาหาหมอ ขับรถช้ามจังหวัดไปมา  จนทำให้น้องสาวมีความรู้สึก จนกลายเป็นทะเลาะกันถึงขั้นจะขู่ฆ่าเรา และชอบย้ำคำว่าเราเป็น "คนอื่น" เราไม่อยากมีปัญหา เราก็บอกต่างคนต่างอยู่ ที่นี้นางบอกว่า จะต่างคนต่างอยู่ก็ต่อเมื่อเราออกจากครอบครัวของเค้าก่อน เราเลย ตัดปัญหา ไม่เข้าไปเหยียบบ้านเขาอีกเลย แม้ว่าพ่อแม่แฟนจะคิดถึงเราและพยายามติดต่อเราก็ตาม เรื่องแฟนกับน้องทะเลาะกันก็คารังคาซังมาเรื่อยๆ พอมาถึงวันที่แฟนบวชเราก็ตั้งใจไม่อยากไปร่วมงานในโหมดที่จิตใจอึดอัด
แต่สำหรับแฟน เขาจะเป็นพระคงไม่สามารถก็ไปสั่งห้ามน้องเขาให้มาหรือไม่มางานได้  ตรงนี้เราโอเค เพราะเราเลือกได้ว่าจะไม่ไป หรือจะไป 
แต่พอคิดดูเราก็สงสารแฟน แต่ถ้าเราไป คงรู้สึกอึดอัดและวางตัวไม่ถูก จึงไม่อยากไปงานบวชของเขา แม้ว่าคุณแม่ของเราจะอยากไปก็ตาม 

และถ้าเราไม่ไป ในครอบครัวเราก็ไม่มีใครไปเช่นกันเพราะเราเป็นคนเดียวที่ขับรถพาทุกคนไปได้ 
หากสุดท้ายเราไม่โผล่ไปงานนี้จริงๆ  แบบนี้ผิดมากไหมคะ  แต่พอถามเขา เขาก็บอกเข้าใจ "ไม่เป็นไรค่ะ" นะคะ