ตอนนี้สภาพจิตใจย่ำแย่ค่ะ อย่าด่าแรงมากนะค่ะ ขอกำลังใจหน่อยค่ะ

เราตั้งท้องได้6เดือนแล้วค่ะ แต่มีเรื่องไม่สบายใจอยู่บ่อยๆเพราะแฟนติดท่อมกลับดึก บางทีปล่อยให้นอนคนเดียวค่ะ ตี5ค่อยกลับมา 

ช่วงนี่เราก็กลับมาอยู่บ้านกับพ่อแม่ แฟนเราก็อยู่ด้วยค่ะ (ทางบ้านแฟนไม่ค่อยมีเวลาดูแลเราค่ะ ฝั่งนู้นทำงานกันทุกคน มีปัญหากับทางนู้นนิดหน่อย) 

กลับมาอยู่บ้านก็สบายใจขึ้นเยอะค่ะ แต่ แฟนบอกจะออกไปวิ่งงาน แต่วิ่งงานไม่ค่อยได้งานหรอกค่ะ (มีgps) จะเห็นเขาอยู่แต่บ้านเพื่อนสะส่วนใหญ่ 

กว่าจะกลับมาบ้านก็ดึกมากแล้วค่ะ เช้ามาก็ไปวิ่งงาน เหมือนมีเวลาอยู่กับเราแค่ตอนนอน ระหว่างที่อยู่บ้านเพื่อนก็ไม่โทรมาถามเราเลยนะค่ะ ว่า กินไรยัง 

เป็นไงบ้าง มีแค่เราเท่านั้นที่โทรไปถาม เหนื่อยมั้ย กินข้าวยัง สะมากกว่า เขาจะออกแนวรำคาญค่ะ  ซึ่งเราก็น้อยใจค่ะ ถึงไม่มาดูแล แต่อยากให้ถามไถ่บ้าง

จะโทรมาก็ต่อเมื่อมีปัญหาของตัวเองอะค่ะ ให้เราช่วยมากกว่า  (ลืมบอกไปค่ะอายุน้อยกว่าเรา3ปี) 

เราไม่อยากเขียนยาวมากค่ะ เราพิมพ์ไม่เก่ง ร้องไห้อยู่บ่อยครั้งมากกลับการที่ถูกลืม ถูกละเลยอยู่บ่อยครั้ง 

เหตุการ์ณแบบนี้มันทำให้เราคิดว่าเขา คงเห็นว่าไม่ใช่ความสุขของเขาเท่าไหร่เหมือนทำไปเพราะหน้าที่มากกว่า

## แค่อยากระบายค่ะ ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เพราะคิดมาก สงสารลูกด้วยค่ะ แต่พยายามแล้ว แต่สมองมันคิดเองตลอด

#ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ แนะนำได้ค่ะรับฟังเสมอ จะนำไปปรับปรุงค่ะ