คืออธิบายก่อนเราคือลูกฝากเลี้ยงอยู่กับน้า(เราเรียกแม่ เพราะรับเลี้ยงแต่เด็ก) และมีอา พี่สาวไม่แท้อีก1คน
คือวันนึงเราติดอนิเมะมากเลยไม่ค่อยได้ช่วงงานบ้าน ช่วยแค่นิดเดียว แล้วแม่ก็บ่นดูแต่โทรศัพท์งานบ้านไม่ช่วยไม่มีกินอยู่แล้ว แต่ที่จริงก็ช่วยแต่ช่วยน้อยกว่าเดิม แม่ชอบตวาดใส่ประจำ แต่ไม่เคยตวาดใส่พี่เลย ทั้งๆที่พี่ไม่เคยช่วยงานบ้าน แม่ขอให้พี่ช่วยพี่ยังไม่ช่วย แต่แม่ก็ไม่ตวาดใส่พี่ แต่กลับกันพี่มาชอบพูดหยาบคายใส่แม่เหมือนแม่เก็บกด มาตวาดใส่เราแทน คือพี่รับปริญญาแล้วไม่ทำงานหารายได้แม่ไม่บ่นพี่ซักคำ ทั้งๆเราเป็นตัวแทนโพสต์ขายของหาเงิน แม่ก็ว่าดูแต่โทรศัพท์ ทั้งๆบอกแม่ไปแล้วว่าหาเงินแต่ไม่ยอมฟัง
มีครั้งหนึ่งเราซื้อขนมมาห่อนึงแม่บอกว่าซื้อทำไมไร้สาระ คือแบบกินไม่ลง พอร้องไห้แม่ก็บอกร้องทำไมไม่มีใครตาย😭 แต่พอพี่เราซื้อขนมปัง กาแฟแคปซูล แม่ไม่ว่าอะไรพี่เลย แล้วเรากับพี่ที่ใช้เงินซื้อก็เงินของแม่ แต่แม่กลับไม่บ่นว่าพี่ กลับบ่นเราแทน มีอีกหลายเรื่องแต่ขอบอกแค่นี้ก่อนดีกว่าค่ะ
คือเรื่องแบบนี้รักลูกไม่เท่ากันหรอคะ
แม่รักลูกไม่เท่ากันจริงหรอ
คือวันนึงเราติดอนิเมะมากเลยไม่ค่อยได้ช่วงงานบ้าน ช่วยแค่นิดเดียว แล้วแม่ก็บ่นดูแต่โทรศัพท์งานบ้านไม่ช่วยไม่มีกินอยู่แล้ว แต่ที่จริงก็ช่วยแต่ช่วยน้อยกว่าเดิม แม่ชอบตวาดใส่ประจำ แต่ไม่เคยตวาดใส่พี่เลย ทั้งๆที่พี่ไม่เคยช่วยงานบ้าน แม่ขอให้พี่ช่วยพี่ยังไม่ช่วย แต่แม่ก็ไม่ตวาดใส่พี่ แต่กลับกันพี่มาชอบพูดหยาบคายใส่แม่เหมือนแม่เก็บกด มาตวาดใส่เราแทน คือพี่รับปริญญาแล้วไม่ทำงานหารายได้แม่ไม่บ่นพี่ซักคำ ทั้งๆเราเป็นตัวแทนโพสต์ขายของหาเงิน แม่ก็ว่าดูแต่โทรศัพท์ ทั้งๆบอกแม่ไปแล้วว่าหาเงินแต่ไม่ยอมฟัง
มีครั้งหนึ่งเราซื้อขนมมาห่อนึงแม่บอกว่าซื้อทำไมไร้สาระ คือแบบกินไม่ลง พอร้องไห้แม่ก็บอกร้องทำไมไม่มีใครตาย😭 แต่พอพี่เราซื้อขนมปัง กาแฟแคปซูล แม่ไม่ว่าอะไรพี่เลย แล้วเรากับพี่ที่ใช้เงินซื้อก็เงินของแม่ แต่แม่กลับไม่บ่นว่าพี่ กลับบ่นเราแทน มีอีกหลายเรื่องแต่ขอบอกแค่นี้ก่อนดีกว่าค่ะ
คือเรื่องแบบนี้รักลูกไม่เท่ากันหรอคะ