ต้องขอเกิ่นก่อนนะคะ เราอยู่กทม แฟนอยู่เบตง ตัวเราเป็นพุทธอายุ20ปี ส่วน  แฟนอิสลามอายุ 18 เราคบกันมาแล้ว 3 ปี ดูเหมือนว่าทางฝั่งแฟนเขาไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่นัก ขวางทุกท่งไม่ให้เราเจอกัน เราเคยเจอกันแค่ครั้งเดียวตั้งแต่คบกันมา เราไปอ่านแชท ที่เขาคุยกันกับพี่สาวของเขา เขาพูดเหมือนกับว่า เราคบกันไม่พากันเจริญ ไม่เจริญนี่คือแบบไหน เขาตั้งใจเรียน ไปแข่งทักษะระดับชาติ เกรดก็ดี เราไม่เคยยุให้ไม่เรียน มีแต่บอกให้ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงานบอกแต่สิ่งที่ดี และเหมือนว่าอยากให้เราไปหา เพราะเราอายุเยอะกว่า แต่ไม่ได้มองว่าเราเป็น ผญ เขาเป็น ผช มองแค่อายุ ตัวเราทำงาน เก็บตังกับแฟนเพื่อที่จะได้นัดเจอกัน ได้ใช่ตังด้วยกัน เราไม่ได้มห้เขาเอาตังที่เขาขอจากพ่อแม่เขามาให้เรา เราออกทุกอย่าง ตั้งแต่ค่ารถ ขอแค่ตัวเขามาหาเรา เขาก็เต็มใจที่จะมาเจอเรา เรารักกันมาก คุยกันผ่านวิดิโอคอลทุกวัน เราแค่ต้องการเวลาอยู่ด้วยกัน มันผิดมากหรอ ฝั่งเขาคิดลบกับเรามาก แม่เขาไม่เคยยอมรับเรา ผิดจากฝั่งเรา ที่รักที่เขาเป็นเขา ไม่แบ่งแยกศาสนา เสียใจมาก ที่ต้องเจออุปสรรคแบบนี้ การที่เราได้เจอคนที่เรารัก ทำไม มันต้องมีอะไรหลายๆอย่างมาทำให้ผิดหวังเสมอ ทุกครั้งที่นัดเจอต้องเป็นล้มเหลวทุกรอบ เขาเรียนจบ ปี 3 จะขอมาเรียน ทำงานที่กทม แม่ก็ไม่ยอม อันนี้เราเข้าใจ ว่าเขาก็ยังเด็กอยู่ พึ่งจะเรียนจบ ปี 3 เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่การที่เรานัดเจอกันปีละครั้ง ก็ยังทำไม่ได้ ฝั่งเขาบอกว่า รอให้พร้อมก่อน พร้อมนี่คือ รอเขา อายุ 25 26 มีพร้อมก่อนหรอ ถึงจะได้มาหามาจอกันได้ เราต้องรออีกกีปี เรารอมาตลอดที่จะได้เตอเขา แต่มาเจอเรื่องแบบนี้ ท้อบ้าง แต่ก็รักเขามาก ทำได้แค่รอ และทำใจ  อันนี้แค่อยากมาระบาย ขอพื้นที่ตรงหน่อยนะคะ 🥺