สวัสดีค่ะ วันนี้อิชั้นจะมาพูดความรู้สึกที่มีต่อละครฟอร์มยักษ์แห่งปีเรื่องหนึ่ง ของช่องวัน 31 อย่าง " สิเน่หาส่าหรี" ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนว่าอิชั้นเป็นคนไม่อ่านนิยาย การเลือกดูละครของอิชั้น จะมาจากความสมเหตุสมผลของตัวละคร และทุกๆอย่างที่เป็นองค์ประกอบในเรื่อง ก่อนจะเข้าเรื่องการบรรยายความรู้สึก ต้องขอบคุณทีมงานคุณภาพทุกคน ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการผลิตละครเรื่องนี้ ทั้งบอสใหญ่ของช่องวัน คนเขียนบท ผกก. ผู้จัดฯ บลาๆๆๆ และที่ขาดไม่ได้ ต้องขอบคุณคุณหมอเจ้าของบทประพันธ์ที่เป็นต้นฉบับนวนิยายเรื่องนี้ แต่อย่างไรก็ดี ในกระทู้นี้ จะขอบรรยายแค่ฉาก และตัวละคร ที่เห็นในละครโทรทัศน์เท่านั้นนะคะ  มา เริ่มเลอ

        เปิดหัวเรื่องมาด้วยการประกาศขอแต่งงานระหว่างพระชายานิลปัทม์ กับเจ้าชายชัยทัศน์ ตอนแรก เหมือนจะไม่มีอะไร พอเปิดตัวนวลเนื้อแก้วเท่านั้นแหละ ความปังก็บังเกิด อิชั้นประทับใจละครเรื่องนี้ ตั้งแต่ฉากที่สนามบินมันตรา มิสนวล มารอวิรามด้วยท่าทางหงุดหงิด กังวลใจ อาจจะเพราะไม่รู้จักพื้นที่เท่าไหร่ ซึ่งพี่ใบก็เล่นได้น่ารัก มีเสน่ห์มาก ทางฝ่ายเจ้าพี่กีริช เจ้าชายหมอไมโครเวฟของเรา ตอนเจอมิสนวลครั้งแรก แล้วโดนคิดว่าเป็นคนขับรถ ก็เล่นได้น่ารัก ดูงงๆ แต่ก็ยอมไปช่วยมิสขนกระเป๋าขึ้นรถ นั่นแหละค่ะ จุดเริ่มต้นที่ทำให้อิชั้นติดละครจนงอมแงมเลย 

        " มิสนวลเนื้อแก้ว จะเป็นคนแดนไกลที่ใช่ จริงๆใช่มั้ยเสด็จทวด? " การผูกเรื่อง และปมเรื่องคนแดนไกลที่ใช่ ทำได้ดีมากๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ ฉากดูสมเหตุสมผล ไม่เกินจริง เป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่ราชวงศ์ผู้มีอำนาจ รวมกลุ่มกันเพื่อเป้าหมายเดียวกัน ไม่มีแย่งชิงบัลลังก์ พี่รักน้อง ข้ารับใช้ รัก และภักดีต่อเจ้านาย ทุกคนเมื่อได้รวมกลุ่มเป็นทีมเดียวกันแล้ว ก็มีความเท่ากัน ในบ้านนักรบเลือดมันตรา ความเห็นของทุกคนเท่ากัน พระ-นาง ทั้งคู่พี่และคู่น้องไม่งอแง งอลกันไม่นาน การกระทำของตัวละครทุกตัวมีเหตุผลรองรับเสมอ และที่สำคัญ บทละคร ได้เฉลยปมของตัวละครได้ทุกปมอย่างหมดจดร้อยเปอร์เซนต์เลย

        เรื่องฉากบู๊ รวมไปถึงความเท่าทันเล่ห์เหลี่ยมของทั้งฝ่ายราชวงศ์ และฝ่ายขจิตไม่ต้องพูดถึง คือดี คือเลิศ คืองาม คือปัง นี่สิบทละครยุคใหม่ มันต้องไม่ใช่ให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสู้แบบได้เปรียบ หรือเสียเปรียบสุดโต่ง 

        การลำดับเรื่องราว เป็นไปได้ลื่นไหล สมเหตุสมผลตลอดทั้งเรื่อง ไม่รู้จะบรรยายยังไงดี ในหัวมันมีแต่คำว่า " ดี" และ " ดีมาก" " ฟิน" และ " ฟินมาก" " เลิศ"  " สุด" " พีค" ปะปนกันไปเลยค่ะ บอกได้เต็มหัวใจเลยว่าละครเรื่องนี้ มันปังสมการรอคอยจริงๆ 

        เป็นละครที่เรียกได้ว่าปังตั้งแต่ฉากแรก ยันฉากจบ สร้างความแปลกใหม่ให้กับเพลงประกอบช่วงท้ายละครจบ ซึ่งไม่เคยได้เห็นในช่วงวันมาก่อน
มีที่ไหน เอาฉากเต้นรำมาเป็นเพลงปิดจบของละคร ถือเป็นการปิดละคร และคืนกำไรให้คนดูได้น่ารักมากเลยค่ะ... เมื่อเวลาฉายจริง มันไม่พอให้ใส่ฉากเต้นรำ งั้นก็เอาฉากนั้นมาใส่แทนเพลงท้ายละครไปเลยสิคะ 

         ละครเรื่องนี้ เป็นละครเรื่องเเรกที่อิชั้นเขียนบรรยายความรู้สึกไม่ถูกจริงๆ มันมีแต่คำว่าดีเลิศ สมบูรณ์แบบ และเคลียร์ ครบ จบในตัวมันเองอยู่แล้ว ถ้ากระทู้นี้ มีภาษาที่อาจจะงงๆหน่อย ก็นั่นแหล่ะค่ะ อิชั้นอธิบายความรู้สึกเป็นตัวอักษรไม่ถูกจริงๆ มันอิ่มมากๆ

        ถ้าจะให้คะแนนละคร เอาไป 9.1x/10 ละกันค่ะ แอบหักคะแนน cg กับความเอ๊ะนิดๆในบางฉาก